ا🖋📄🖋📄🖋 ا📄 ا🖋 ا📄 ا🖋 #تراجم_و_رجال ا❁﷽❁ا 📄 أبوبصیر یحیی بن أبی‌القاسم أسدی 🔹 قسمت اول: 🔸لمحة عن حیاته ✅ ابوبصیر اسدی از أوتاد الارض، نجوم الشیعه، حفاظ الدین و در عداد خواص اصحاب سید الساجدین، باقرالعلوم و صادق آل محمد و موسی بن جعفر (علیهم‌السلام) بوده است. او حضور چهار حجج خدا بر خلق را درک و در محضر ایشان تلمذ نموده است. 📒رجال طوسی، ج۱، ص۳۶۴ 📒رجال نجاشی، ج۱، ص۴۴۱ ✅ نامش یحیی، مکنی به ابومحمد و ابوبصیر بود (شاید از آن رو ابوبصیر خوانده می‌شد که از بینایی محروم بود). ابوالقاسم مسمی به إسحاق کنیه و نام پدر وی بوده است. 📒اختیار طوسی، ج۱، ص۱۷۳، ص ۴۷۶ 📒رجال طوسی، ج۱، ص۱۴۰و ۳۳۳ 📒اختصاص مفید، ج۱، ص۸۳ ✅ نسبت اسدی به جهت رابطه خاندان وی با قبیله عرب بنی‌اسد بود. طوسی در رجال او را از اهل کوفه شمرده است. 📒الاختصاص، ج۱، ص۸۳ 📒رجال طوسی، ج۱، ص۳۳۳ ✅ در منابع گوناگون مطالبی از طریق علی بن ابی‌حمزه روایت شده است که بیان می‌دارد، ابوبصیر (اسدی) اندکی پس از شهادت امام صادق (علیه‌السلام) در حالی که عبدالله أفطح (فرقه فطحیه) هنوز زنده بود، برای گزاردن حج به حجاز رفت و ضمن دیدار با امام کاظم (علیه‌السلام) مراتب وفاداری خود را به امام اعلام کرد. 📒قرب الاسناد حمیری، ص۱۴۶ 📍عبدالله افطح: وی فرزند بزرگتر امام صادق (علیه السلام) و برادر تنی اسماعیل بود. پیروان فطحیّه معتقد به امامت عبدالله أفطح بعد از امام صادق (علیه السلام) بودند. ادعای امامت عبدالله درحالی بود که او هیچ بهره ای از علم آل محمد (علیهم السلام) نداشت و این مسئله بارها در پاسخ سوالاتی که از او پرسیده می شد، بر أصحاب روشن شده بود. امام صادق (علیه السلام) عبدالله را مرجئه کبیر خوانده و فرمودند: «قَدْ خَرَجَ مِنْ عِنْدِهِ عَبْدُ اللَّهِ هَذَا مُرْجِئٌ كَبِيرٌ». البته عبدالله افطح هفتاد روز پس از شهادت امام صادق (علیه السلام) از دنیا رفت و چون فرزند ذکوری نداشت، انقراض زودرس دامنگیر فطحیه شد و اثری از آن باقی نماند. 📒مستدرک الوسائل، ج۱۵، ص۴۶۷ 📒الفصول المختارة، ج۱، ص۳۱۲ 📒مسالک الافهام، ج۵، ص۳۴۰ 🖋 📄 🖋 📄 🖋📄🖋📄🖋