ا📑📜📑📜 ا📜📑📜 ا📑📜 ا📜 📂 شعب ابی طالب (علیه السلام) ✳️ أبَاطَالِبٍ جَمَعَ بَنِي هَاشِمٍ وَ دَخَلُوا الشِّعْبَ 🔹امیرمومنان علی (علیه السلام) ضمن خطبه ای می فرمایند: همانا وقتى محمد (صلى الله عليه و سلم) مردم را به يكتاپرستى دعوت كرد، ما اهل بيت نخستين كسانى بوديم كه به او ايمان آورديم و آنچه آورده بود تصديق كرديم و سالها بر همان اعتقاد بوديم، در صورتى كه در ربع مسكون (و بر پهنه زمين) هيچيك از اعراب، جز ما ايمان نياورده بودند. 📔وقعة صفين، النص، ص ۸۸ 🔹اما پس از آنکه مردم از بعثت حضرت ختمی مرتبت (صلوات الله علیه) اطلاع یافتند، برای ایذاء آن حضرت، به هر اقدامی متمسک شدند. بکرّات خدمت جناب ابوطالب (علیه السلام) رفته و شکایت می نمودند و هر بار آن جناب ایشان را پاسخی مدبرانه داده و فتنه شان را منتفی می ساخت. به عنوان نمونه زمانیکه پیامبر اکرم رسالتشان را در علن اظهار فرمودند، ابولهب برای جلوگیری از ابلاغ، به ساحت آن حضرت جسارت نمود، اینجا جناب ابوطالب برخاسته و به او با عتاب فرمودند: «اسْكُتْ يَا أَعْوَرُ مَا أَنْتَ وَ هَذَا» و نیز به سایرین خطاب نمودند: «لَا يَقُومَنَّ أَحَد». سپس به حضرت خاتم المرسلین عرضه داشتند: «قُمْ يَا سَيِّدِي فَتَكَلَّمْ بِمَا تُحِبُّ وَ بَلِّغْ رِسَالَةَ رَبِّكَ فَإِنَّكَ الصَّادِقُ الْمُصَدَّقُ». 📔الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۸، ص ۲۱۱ 📔الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف، ج‏۱، ص ۲۹۹ 🔹همچنین آن جناب، شعری را با محتوای ذیل در دفاع از پیامبر چنین سرودند: «وَ اللَّهِ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ بِجَمْعِهِمْ، حَتَّى أُوَسَّدَ فِي التُّرَابِ دَفِيناً» فرزند برادرم! قریش هرگز به تو دست نخواهند یافت تا روزى که در زیر خاک دفن شوم، دست از یارى تو بر نخواهم داشت «فَاصْدَعْ بِأَمْرِكَ مَا عَلَيْكَ غَضَاضَةٌ، وَ انْشُرْ بِذَاكَ وَ قَرَّ مِنْكَ عُيُوناً» به آنچه مأمورى آشکار کن، از هیچ چیز مترس و نشرش ده و چشم‌ها را روشن ساز 📔مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۱، ص ۵۸ 📜 📑📜 📜📑📜 📑📜📑📜