ما تو را میخواهیم ؛ در اشک های حلقه زده در چشم های به گنبد خیره شده … در ابر های در رفت و آمد که هراسانه خود را از این افق تا آن افق میرساند!… ماییم و همه ی هراسمان ؛ ماییم و همه ی بی کسیمان!.. ماییم و همه ی تنهاییمان!… ماییم و همه ی آمدن تو!… 🖋سیده فاطمه حسینی