«در باب اشک بر حسین علیه‌السلام» ✅ روایت اول امام رضا (ع) به ابن شبیب فرمودند: ‏یا ابن شبیب اِنْ بَکَیْتَ عَلَی الحُسَینِ علیه السّلام حَتّی تَصیرَ دُمُوعُکَ عَلی خَدَّیْکَ غَفَرَ اللّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغیرا کانَ اَوْ کَبیراً قَلیلا کانَ اَوْ کثیراً؛(۱) ای پسر شبیب اگر بر حسین(ع) گریه کنی تا اینکه اشک‌هایت بر گونه‎هایت جاری شود، خداوند گناهانی که مرتکب شدی، چه بزرگ و چه کوچک، چه کم و چه زیاد را می‎بخشد». ✅روایت دوم «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب»؛(۲) چشم‌ها خشک نشود مگر به جهت قساوت دلها و دلها قسی نشود مگر به دلیل کثرت گناهان گریه بر هر درد بی درمان دواست چشم گریان چشمه ی فیض خداست از پی هر گریه آخر خنده ای است مرد آخر بین مبارک بنده ای است آب کم جو، تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست تا نگرید ابر کی خندد چمن تا نگرید طفل کی نوشد لبن تا نگرید طفلک حلوا فروش بحر رحمت در نمی آید به جوش کام تو موقوف زاری دل است بی تضرع کامیابی مشکل است چون خدا خواهد که غفاری کند میل بنده جانب زاری کند ای خدا زاری ز تو مرهم ز تو هم دعا از تو، اجابت هم ز تو (۳) 📚(۱) بحارالأنوار ج 44ص 285-عیون أخبارالرضا(ع)، ج1 ص 299 (۲) شیخ صدوق، علل الشرائع، ج ‏1، ص 81، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش (۳) از اشعار مولوی #السلام_علیک_یا_اباعبدالله #محرم ╭━━⊰🏴🏴🏴🏴🏴⊱━━ https://eitaa.com/MahdiZolghadr1414 ╰━━⊰🚩🚩🚩🚩🚩⊱━━