... ✍مرحوم حاج اسماعیل دولابی: مؤمنین وقتی توبه می‎کنند، از گناه دوستشان توبه می‎کنند. گناه دوست که آمرزیده شد، دل خود آدم پاک می‎شود. توبه که می‎کنیم، اوّل توبه برای گناه دوست است. اگر دوستانمان گیر داشته باشند، در دستگاه خدا ما را مؤاخذه می‎کنند. مثل اینکه وقتی شاگردها درس بلد نباشند، از معلّمشان مؤاخذه می‎کنند. مسئولیت کوچک‎تر‎ها را از بزرگشان می‎خواهند. پس روزی هفتاد بار برای گناهان دوستان و زیردستانتان استغفار کنید. همان‎گونه که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای گناه امّت استغفار می‎نمود. برای گناهان دوستانتان روزی هفتاد بار استغفار کنید و الاّ راهتان مسدود خواهد بود. وقتی استغفار کنی، دورت خلوت می‎شود، آن‎گاه علی علیه السّلام در کنارت می‎نشیند. استغفار یکی از دو امان الهی است. حقِّ رفیق مؤمنت بر تو این است که تو برای او استغفار نمایی و او هم برای تو. ما باید بار گناه رفقایمان و دوستانمان را تحمّل کنیم و در درگاه حق‌‎تعالی برای آنها شفاعت و عذرخواهی کنیم.(: 📚 مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب