پرده‌ها را کشیده‌ام، نشسته‌ام وسط آرامشِ خانه و دارم کتاب می‌خوانم و حالم خوب است. انگار که ساعت‌ها شنا کرده‌باشی و حالا به ساحل آرام و امنی رسیده‌باشی و نفس‌های راحتی بکشی؛ آدم نیاز دارد بعد از یک هفته‌ی شلوغ، خودش را تا کنج دنجی بکشاند و از خودش با کتاب و چای و فیلم و موسیقی، پذیرایی کند. باید گاهی در میانه‌ی مسیر چادر زد و نشست و خستگی تکاند و لذت برد، همه‌‌اش که مقصد نیست! ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ