من واقعا نمی فهمم ! چطور دلتان می آید آدم ها را به خاطر جایگاهشان ، ثروتشان یا منفعتِ شخصیتان دوست داشته باشید ؟! اصلا منطق و عزت نفستان کجاست که اینطور جذبِ آدم هایِ بی تفاوت و خودشیفته می شوید ؟! هان ؟! نمی فهمم ... ! این ها کدامش معیار یک انسانِ واقعیست ؟! این ارزش و احترام هایِ مدت دار بخورد تویِ سرِ هرچه آدمِ بی انصاف است ... بیچاره آدم هایِ عاشق و مهربان که همیشه در حاشیه ی انزوا تنها می مانند ... ما خودمان مقصریم ... کسانی که واقعا دوستمان دارند پس می زنیم و سراغ مغرورهایِ متکبری می رویم که از عشق و وفاداری بویی نبرده اند ، طبق معمول هم کم محلمان می کنند ، و ما همچنان در تمنایِ نیم نگاهی ، حقیرانه دست و پا می زنیم ... ما اصولاً انسان هایِ هویج دوستی هستیم ... هرچه هویج تر و بی تفاوت تر باشند ، بیشتر جذبشان می شویم ... ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ