🔻ضرورت تحول در ساختار نشر 📝امیرشهریار امینیان 🔹سال‌هاست صنعت نشر کشور از بیماری مزمن رهاشدگی ساختاری و بافتاری رنج می‌برد. در حالی که شاخص‌های کمّی نشر از بعد تعداد ناشران و فعالان این حوزه و تعداد آثار منتشره، دارای جایگاه برجسته‌ای در سطح بین‌الملل است، از لحاظ کیفی نتوانسته است در حد و اندازه‌های مقبول خود را نشان دهد و چه در عرصۀ داخلی و چه بین‌المللی، فاصلۀ معناداری با معیارهای پذیرفته‌شده دارد. نشر کتاب که به‌واقع نمادی از توان فرهنگ‌سازی و آگاهی‌بخشی و توسعۀ فرهنگی شناخته می‌شود 🔹اگر ساختار را معادل الگو و آرایش اجزای سازمانی نشر بدانیم و بافتار را ویژگی‌ها و زمینه‌های مفهومی آن مفروض کنیم، بدیهی است که بخش عمده‌ای از معضلات فعلی نشر به‌دلیل ضعف ساختاری و نقص بافتاری آن انگاشته می‌شود. 🔹توازن عملکردی ساختار حاکم با مفاهیم منشعب از بافتار مورد انتظار، نقطۀ عزیمت کارآمدی محسوب می‌شود. در حقیقت، هرچه انتظارات واقع‌بینانه‌تر و غیرانتزاعی‌تر ترسیم شوند و نقش‌آفرینی عناصر دخیل در تحقق انتظارات فعالانه‌تر، متناسب با حدود اختیارات، دور از موازی‌کاری و تزاحم اجرایی، کیفیت‌گرا و مشارکت‌طلبانه‌تر باشد، می‌تواند سطح وسیع‌تری از کارآمدی را پوشش دهد. برای نمونه، در ساختاری آرمان‌گرا، بافتار کارنامه‌محور و کمیت‌گرا موجب آسیب‌پذیری جدی نظام نشر شده و انباشت انتظارات برآورده‌نشده را تولید می‌کند. eitaa.com/MajmaNasheran Ble.im/MajmaNasheran instagram.com/mananashr