روز دهم:
روز شهادت اَبُوعَبْداللهِ‌الحُسَيْن (عليه السلام) و روز مصيبت و حزن ائمّه اطهار (عليهم السلام) و شيعيان ايشان است و شايسته است كه شيعيان در اين روز مشغول كاری از كارهای دنيا نگردند و از برای خانه خود چيزی ذخيره نكنند و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشند و تعزيت حضرت امام حسين(عليه السلام) را اقامه نمايند و به ماتم اشتغال نمايند به نحوی كه در ماتم عزيزترين اولاد و اَقارب خود اشتغال می‌نمايند و زيارت كنند آن حضرت را به زيارت عاشوراء كه بعد از اين بيايد انشاءالله تعالی و سعی كنند در نفرين و لعن بر قاتلان آن حضرت و يكديگر را تعزيت گويند در مصيبت آن جناب و بگويند: اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَ اُجورَكُمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ، وَ جَعَلَنا وَ اِيّاكُمْ مِنَ الطّالِبينَ بِثارِهِ، مَعَ وَلِيِّهِ الاِْمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ الِ مُحَمَّد عَلَيْهِمُ السَّلامُ. و شايسته است در اين روز مقتل بخوانند و يكديگر را بگريانند روايت شده كه چون حضرت موسی (عليه السلام) مأمور شد به ملاقات جناب خضر و تعلّم از او اوّل چيزی كه در وقت ملاقات بين ايشان مذاكره شد آن بود كه آن عالِم حديث نمود برای حضرت موسی مُصيبَتها و بلاهايی كه بر آل محمد (عليهم السلام) وارد می‌شود پس گريستند هر دو و سخت شد گريستن ايشان و روايت شده از ابن عبّاس كه گفت در ذيقار خدمت اميرالمؤمنين (عليه السلام) رسيدم صحيفه‌ای بيرون آورد به خطّ خود و املاء پيغمبر (صلی الله عليه وآله)و خواند برای من از آن و در آن صحيفه بود مَقْتَلِ امام حسين (عليه السلام) و آنكه چگونه كشته می‌شود و كی می‌كشد او را و كی ياری می‌كند او را و كی با او شهيد می‌شود پس گريه كرد آن حضرت گريه سختی و مرا به گريه درآورد. فقير گويد كه اگر مقام را گنجايش بود مختصر مَقْتَلی در اينجا ذكر می‌كردم لكن محلّ را گنجايش نيست هركه خواهد رجوع كند به كُتُبِ ما در مَقْتَل و بالجمله اگر كسی در اين روز نزد قبر امام حسين(عليه السلام) باشد و مردم را آب دهد مثل كسی باشد كه لشكر آن حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در كربلا حاضر شده باشد و خواندن هزار مرتبه توحيد در اين روز فضيلت دارد و روايت شده كه خداوند رحمان نظر رحمت بسوی او كند و سيّد برای اين روز دعايی نقل كرده است شبيه به دعاء عشرات بلكه ظاهر آنست كه خود آن دعا باشد موافق بعضی روايات آن و شيخ از عبدالله بن سنان از حضرت صادق (عليه السلام)چهار ركعت نماز و دعايی نقل كرده كه در اين روز در وقت چاشت بايد به عمل آورد و ما به ملاحظه اختصار ذكر نكرديم [هركه طالب است به زادالمعاد رجوع نمايد] و نيز شايسته است كه شيعيان در اين روز امساك كنند از خوردن و آشاميدن بی آنكه قصد روزه كنند و در آخر روز بعد از عصر افطار كنند به غذايی كه اهل مصيبت می‌خورند مثل ماست يا شير و امثال آنها نه مثل غذاهای لذيذه و آنكه جامه های پاكيزه بپوشند و بندها را بگشايند و آستين ها را بالا كنند به هيئت صاحبان مصيبت.
منبع: مفاتیح‌الجنان
@fatemiioon110