▪️«عبدالله مستوفی» مورخ معاصر نیز روایتی مشابه از ارتباط طوق با پاتوق ارائه می‌دهد. وی ماجرا را چنین شرح داده است: «طوق را با روپوش و پارچه‌های فاخر زینت می‌کردند و چهار نفر از مبرزین افراد دسته، چهارپایه آن را بر دوش گذاشته به راه می‌افتادند و باقی افراد دنبال آنها می‌رفتند. این طوق البته باید در جایی محفوظ باشد. محل آن تکیه بزرگ محله یا قصبه بود و این تکیه را تکیه پاطوق می‌گفتند تا اهمیت آن را واضح نمایند. ▪️پاطوق را امروز به هر محلی که مرکز جمعیت یا کاری باشد، اطلاق می‌کنند... و همچنین مراکز حزبی و صنفی را هم پاطوق می‌گویند. مثلا زمانی، قهوه‌خانه قنبر پاطوق نانواها بود. بارفروش‌های میدان هم قهوه‌خانه‌ای داشتند که پاطوق آنها بود و همچنین سایر اصناف هم هر یک محلی به این نام دارند که اکثر سری به آنجا می‌زدند. البته خیلی شنیده‌اید که می‌گویند پاطوق فلان آدم در فلان خانه است. در صورتی که در این خانه نه طوقی است و نه علامتی و نه محل اجتماعی، ولی چون این شخص به این خانه رفت و آمد زیادتری دارد به‌طور استعاری این خانه را پاطوق این شخص معرفی می‌کنند». http://eitaa.com/fatemiioon_news