جواد‌الائمه، مهربان بود و خیرخواه دست مردم را در دستان خدا می‌گذاشت و می‌فرمود: «کَیْفَ یُضَیَّعُ مَنِ اللّهُ کافِلُهُ» چگونه درماند کسی‌که خداوند سَرپرست او باشد؟  می‌فرمود: تا وقتی در آغوش خدا هستید نگران گرفتاری‌ها نباشید: «لَؤْكانَتِ السَّمواتُ وَالْأرْضُ رَتْقَا عَلى عَبْدٍ ثُمَّ اتَّقىَ اللّه َ تَعالى لَجَعَلَ مِنْها مَخْـرَجا» اگر آسمان‌ها و زمين بر شخصى بسته باشد، ولى تقـواى الهى پيـشه كـند، خداوند گشايشى از آن‌ها برايش قرار مى‌دهد. او راه رسیدن به سربلندی و عزت را در اعتماد به خدا می‌دانست و می‌فرمود: «الثِّقَةُ باللّه ِ تعالى ثَمَنٌ لِكُلِ غالٍ، وسُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ» اعتمادِ به خداوند متعال، بهاى هر چيز گرانی است و نردبان رسيدن به هر بلندايی و می‌فرمود: «عِزُّ الْمُؤْمِنِ غِناه عَنِ النّاسِ» عزّت مؤمن در بی‌نیازی و طمع نداشتن به مال و زندگی دیگران است حیف اما مهرش را برنتافتند دنیا را بدون او خواستند و در جوانی با زهر کینه مسمومش ساختند. ❤️میلادش مبارک❤️ @fatemiioon_news