یک وقت هایی آدم دوست دارد همه «باید»ها را بشکند و بیخیال یک زن موفق چنین و چنان، یک بانوی قوی، این و آن، ... ، برود سراغ خودش! ببیند از خودش چیزی مانده؟ آن وقت خودش را از بند همه جمله‌های تاپ و انگیزشی و بوتیکی و غیره بکشد بیرون! حقیقت این‌ست که ما طفلکی‌های عصر ارتباطات، آنقدر در فشار معیارهای رنگ‌رنگ دنیای حقیقی و مجازی، قرار گرفته‌ایم که گاهی وقت ها، آن ته‌مه ها، خودمان را جا گذاشته‌ایم و شده‌ایم یک آدم دیگر؛ این آدم دیگر را آینه ‌های نگاه دیگران از ما ساخته اند. آن شمایل آدم های خوشبخت بلاگری از ما ساخته است. گاهی وقت ها، آدم دلش می‌خواهد خودش باشد. خود خسته‌ی تنهای دلشکسته‌ای که می‌خواهد بزند زیر گریه. راستش آدم وقتی می‌خواهد مثل دیگران باشد تا کم نیاورد از همه بدبخت‌تر است. تنهاتر است چون خودش هم، خودش را تنها گذاشته رفته!! گاهی آدم چقدر دلش می‌خواهد خودش باشد. #محبوبه @zane_emrozi