📕📘📗📙📒📕 💠 مراسم عقد(۱) راوی: سردار حسین کاجی 🔹دلشوره همه وجودم را گرفته بود. نمی‌دانستم باید خوشحال باشم یا ناراحت. آرام باشم یا مضطرب. با هر حالی که بود رسیدیم به خانه دختر خانم. زنگ را زدیم و وارد خانه شدیم. خواستگار معمولاً کمی خجالتی و کم حرف است. حالا من غیر از خجالتی بودن ناراحت هم بودم. 🌾🌾🌾🌾 🔸حال و احوال ها شروع شد تا اینکه پدر خانواده آنچه را که ساعت‌ها منتظرش بودم و خودم را از قبل برایش آماده کرده بودم، پرسید. خودم را جمع و جور کردم و با صدای غمگین گفتم: پدرم شهید شده، در سوریه مدافع حرم بود. همین دو جمله را گفتم و خلاص. بغض آمد و گلوی همه را گرفت. 🍁🍁🍁🍁 🔹فقط این را یادم هست که در آن لحظات سخت و سنگین، خاطرات کودکی من و پدرم، شوخی‌ها، خنده‌ها و حتی آخرین نگاه خداحافظی‌اش در یک لحظه از جلوی چشمانم گذشت. آن شب حرف‌هایمان را زدیم. خدا رو شکر دو خانواده همدیگر را پسندیدند. در تماس های تلفنی قرار عقد گذاشته شد. شب قبل عقد بود که آن حال متناقض به سراغم آمد. 🍂🍂🍂🍂 🔸چقدر خوب است که این کار دارد به جاهای خوب می‌رسد یا شاید چقدر بد که پدرم نیست. وقتی پدر نباشد، انگار هیچ چیز سر جایش نیست. پشت و پناه نداری و کسی نیست که لبخند بزند و بگوید: پسرم بهت تبریک میگم. تو آبروی من هستی. با خودم گفتم یعنی همه پسرها و دخترهای شهدای مدافع حرم مثل من هستن؟! احساس بی کس بودن وجودم را گرفت! 🌾🌾🌾🌾 🔹در همین احوال بودم که خوابم برد، صحنه شیرینی بود و پدرم را زیباتر و خوشحال تر از قبل می‌دیدم ... ✅ادامه دارد ... 💠جمعه ها ساعت ۲۱ همراه با و