یاد خدا در همه حال 🔹خدا هست و هوای ما را دارد. ما بنده او هستیم و او همه‌چیز را برای ما خلق کرده است. مثلاً وقتی در یک جاده می‌روی و یک درخت می‌بینی، بگویی: «خدایا! تو این درخت را خلق کردی تا روزی که منِ بنده‌ات از اینجا رد می‌شوم، آن را ببینم و لذت ببرم. اصلاً این را برای من خلق کردی.» این آدمی است که صبح تا شب با خدا صحبت می‌کند. 🔸یکی از القاب حضرت سلیمان علیه السلام، «اَوّاب» بود، یعنی بسیار رجوع کننده به خدا. ایشان هرگاه اسب می‌دیدند، مورچه می‌دیدند، باد می‌وزید و... یاد خدا می‌افتادند و در همه‌چیز به دنبال خدا می‌گشتند. 🔹اما متأسفانه تنها کسی که در زندگی ما حضور ندارد خودِ خداست. مگر اینکه به ما سخت بگیرد و اتفاق بد یا مصیبتی برای ما پیش بیاید، تازه یادمان می‌افتد که خدایی هم هست! ما باید در شرایط عادی هم به سراغ خدا برویم. دلی که در حالت عادی به درِ خانه خدا می‌رود، در ناخودآگاهش نیز به سمت خدا می‌دود. برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ جنود عقل و جهل - جلسه نهم 📅 ۲۹ اردیبهشت ۹۷ 📍تهران 📥 لینک دانلود سخنرانی 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) 🆔 @Masaf_Nevis