ریشۀ کلمۀ شیطان 🔹️شیطان از ریشه کلمات «هاشدیطِن» و «شَطَنَ» گرفته شده است. شطن یعنی آزار‌ رساندن، و هر موجودی که اذیت کند، شیطان است. عرب به شتر چموش هم شیطان می‌گوید؛ نه اینکه ابلیس باشد، بلکه چون آزار می‌رساند. 🔸️بزرگِ شیاطین که از همه آنها مهم‌تر و فرمانده آنهاست، یکی از شیاطین از جنس جن است که اسمش «ابلیس» است، وگرنه ما شیاطین از جنس اِنس هم داریم که گاهی از شیاطین از جنس جن هم اثرگذاری بیشتری دارند. 🔹️ابلیس اصلاً کلمه عربی نیست. شیطان، یکی از کلمه‌های عجیب‌ و غریب در زبان‏شناسی است که بین عموم فرهنگ‌ها علی‌الخصوص فرهنگ بین‌‏النهرینی و حتی همسایگان بین‌‏النهرین مثل ایران و مصر، عجیب چرخیده است. 🔸️شطن در زبان انگلیسی می‌شود سِطن (satan) که همان شیطان است. عبری‌ها در زبانشان «س»ها را به «ش» تبدیل می‌کنند. این سِطن به زبان عبری، شطن شده است. چه زمانی؟ ۲هزار و ۵۰۰ سال پیش که اینها در ایران بودند. در کتاب‏های بنی‌‏اسرائیل، از زمانی که اینها به ایران می‌آیند، کلمه شیطان هم مرسوم می‌شود. واژه شیطان، برای ایرانی‌ها تعریف شده بود. 🔹️سطن همان است که ما در زبان فارسی به آن «ستون» می‌گوییم. ریشه زبان انگلیسی و فارسی، «هندی‌اروپایی» است. ما در خیلی از کلمات، اشتراک زبانی داریم، مانند Stone و ستون؛ در آن زمان ستون‌هایی برای پرستش شیطان می‌ساختند که همین نماد آبلیسک است. 🔸️ادامه دارد... برگرفته از سخنرانی استاد رائفی‌پور با موضوع: ✅ دشمن‌شناسی - جلسه اول 📅 ۲۷ مرداد ۹۳ 📍تهران 📥 لینک دانلود سخنرانی 📚 واحد نگارش مؤسسه مصاف (نویسا) 🆔️ @Masaf_Nevis