♡ ♡ امر به معروف و نهی از منکر چهار شرط وجوب داره اولین شرط از چهار شرط وجوب امر به معروف: علم به معروف و منکر هست یا اطمینان از گناه هست یا شناخت معروف و منکر بهش میگن یعنی چی؟ یعنی اون کسی که می خواد اَمر کنه یا نهی کنه، باید مطمئن باشه کاری که داره اونجا صورت میگیره، واقعاً حَرامیست، گُناهیست، مُنکریست که داره رُخ میده که من بخوام نهی کنم *اگه شک داره که این موسیقی حرامه یا حرام نیست؟ *این حرفی که این آقا زد گناهه این حرف؟ دروغه؟ غیبته؟ یا نه گناه نیست؟ اگه شک داره، مراجع تقلید می فرمایند که نباید امر و نهی کنه پس اولین شرط خیلی ساده و مختصر بگذریم ازش شما باید مطمئن باشی که اون کار گناهه اگه مطمئنی این عمل گناهه، منکره یا اون عملی که ترک شده واجبی بوده که ترک شده باید تذکر بدی! اگه شک داری که این کار که ترک شده واجب بوده یا نه؟ این کاری که رخ داده حرام بوده یا نه؟ منکر بوده یا نه؟ معروف و منکر رو اونجا یقین بهش نداری، نباید تذکر بدی خیلی از معروف و منکرها هست ما در طول زندگیمون می بینیم ولی شک داریم، یقین نداریم که این معروفه یا منکره ولی یه سری چیزا هست که همه می دونن، اون جا باید تذکر بدیم مثالً ما هممون می دونیم غیبت حرامه، همه می دونیم دروغ حرامه اینا رو می دونیم ولی بازم تذکر متاسفانه نمی دیم