🌿 قسمت_هفتاد_سوم +راستی از پسرداییت سبحان چه خبر ؟ لبخند محزونی میزند و سعی میکند ظاهرش را حفظ کند _۱۰ روز پیش رفت محضر عقد کرد انتظار شنیدن همچین پاسخی نداشتم . بهت زده نگاهم میکنم . ادامه میدهد _چند روز دیگه هم مراسم نامزدیشه انگار بغض در گلویش نشسته . با ناراحتی میگویم +ببخش هستی نمیخواستم ناراحتت کنم به زور لبش را برای خنده کش میدهد _مهم نیست . دیگه باید فراموشش کنم . قطره اشکی از گوشه ی چشمش سر میخورد ؛ سریع با پشت دست قطره اشک را پاک میکند ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ با شنیدن صدای موبایل بی حوصله روی تخت غلت میزنم و موبایل را بر میدارم و به صفحه اش چشم میدوزم . شماره ی ناشناسی روی صفحه نقش بسته است . پوفی میکنم و زیر لب غر میزنم +کدوم آدمی این موقع ظهر زنگ میزنه ؟ تماس را وصل میکنم و موبایل را کنار گوشم قرار میدهم . +الو کسی پاسخ نمیدهد . مجددا تکرار میکنم +الو بعد از چند ثانیه بلاخره فرد ناشناس به حرف می آید _سلام با شنیدن صدای شهروز سریع روی تخت مینشینم . باورم نمیشود او به من زنگ زده باشد . بعد از مدتی وقتی پاسخی از جانب من دریافت نمیکند با کنایه میگوید _جواب سلام واجبه آرام زمزمه میکنم +سلام سریع میپرسم +شماره ی منو از کجا آوردین ؟ +برداشتن شمارت از گوشیه شهریار کار خیلی سختی نیست +برای چی بهم زنگ زدین ؟ _میخوام فردا ببینمت در مهمانی ها تا میتوانم از او فرار میکنم حالا قرار ملاقات بگزارم ؟ جدی میگویم +من نمیتونم بیام _کارم خیلی مهمه وگرنه اصلا بهت زنگ هم نمیزدم . نمیتونم پشت تلفن بهت بگم حتما باید ببینمت . هرجایی هم که خودت پیشنهاد بدی میریم نفسم را با شدن فوت میکنم و عصبی میگویم +یه بار گفتم ..... میان حرفم میپرد و با تمسخر میگوید _نترس نمیخورمت فقط میخوام یه ساعت ببینمت و باهات حرف بزنم . به کسی نگو میخوای بیای پیش من ادرس رو هم به همین شماره پیامک کن قبل از اینکه بتوانم چیز دیگری بگویم تلفن را قطع میکند . 🌿🌸🌿 《همچو نی مینالم از سودای دل آتشی در سینه دارم جای دل》 رهی معیری