#نکته_ها 🔻روح بزرگ‏ حسين بن على عليه السلام يك روح بزرگ و يك روح مقدس است. اساساً روح كه بزرگ شد تن به زحمت مى ‏افتد، و روح كه كوچك شد تن آسايش پيدا مى ‏كند. اين خود يك حسابى است. وقتى كه روح بزرگ شد جسم و تن چاره ‏اى ندارد جز آنكه به دنبال روح بيايد، به زحمت بيفتد و ناراحت شود. اما روح كوچك به دنبال خواهشهاى تن مى ‏رود، هرچه را كه تن فرمان بدهد اطاعت مى ‏كند. روح كوچك به دنبال لقمه براى بدن مى ‏رود اگرچه از راه دريوزگى و تملّق و چاپلوسى و ریا باشد. روح كوچك دنبال پست و مقام مى ‏رود ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد. روح كوچك تن به هر ذلت‏ و بدبختى مى ‏دهد براى اينكه مى ‏خواهد در خانه ‏اش فرش دست بافت يا مبل داشته باشد، آسايش داشته باشد، خواب راحت داشته باشد. 👈اما روح بزرگ به تن نان جو مى ‏خوراند، بعد هم بلندش مى ‏كند و مى ‏گويد شب زنده دارى كن. روح بزرگ وقتى كه كوچكترين كوتاهى در وظيفه خودش مى ‏بيند، به تن مى ‏گويد اين سر را توى اين تنور ببر تا حرارت آن را احساس كنى و ديگر در كار يتيمان و بيوه زنان كوتاهى نكنى! «امام علی بعنوان مرد ناشناس» روح بزرگ آرزو مى ‏كند كه در راه هدفهاى الهى و هدفهاى بزرگ خودش كشته شود؛ فرقش شكافته مى ‏شود، خدا را شكر مى ‏كند «[امام على عليه السلام كه پس از شكافته شدن فرق مباركش ندا در داد: «فُزة تُ بِرَبِّ الْكَعْبَة» قسم به خداى كعبه كه رستگار شدم.]». روح وقتى كه بزرگ شد، خواه ناخواه بايد در روز عاشورا سيصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنى كه در زير سم اسبها لگدمال مى ‏شود، جريمه يك روحيه بزرگ را مى ‏دهد، جريمه يك حماسه را مى ‏دهد، جريمه حق پرستى را مى ‏دهد، جريمه‏ روح شهيد را مى ‏دهد. وقتى كه روح بزرگ شد، به تن مى‏گويد من مى ‏خواهم به اين خون ارزش بدهم. 🔹شهيد به چه كسى مى ‏گويند؟ 🔹روزى چقدر آدم كشته مى ‏شوند؟ 👈مثلًا ماشین ها تصادف مى ‏كنند و عده ‏اى كشته مى ‏شوند، چرا به آنها شهيد نمى ‏گويند؟ چرا دور كلمه «شهيد» را هاله‏اى از قدس گرفته است؟ چون شهيد كسى است كه يك روح بزرگ دارد، روحى كه هدف مقدس دارد، كسى است كه در راه عقيده و آرمانهای والا كشته شده است، كسى است كه براى خودش كار نكرده است، كسى است كه در راه حق و حقيقت و فضيلت قدم برداشته است. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12