افطاری (23) چرا تا توان داریم قرآن تلاوت کنیم؟ اُنس با قرآن و مقام صالحين خداي سبحان رسول الله‏ (صلي الله عليه و آله و سلم) را مستقيماً تحت ولايت خود معرفي كرده، مي‏فرمايد (إن وليَّي الله الذي نزّل الكتاب وهو يتولي الصالحين)[ اعراف، آيه 196] اين آيه كريمه حاوي چند مطلب است: 1- اول آنكه مي‏فرمايد خدا ولي رسول الله است (ان وليَّي الله) 2- دوم آنكه همان خدايي ولي رسول الله است كه قرآن را نازل فرموده (الذي نزل الكتاب) 3- و سوم آنكه خداوند متولّي صالحين است (وهو يتولي الصالحين). با توجّه به اين سه نكته مي‏فهميم كه راه اينكه خدا ولي انسان باشد، آن است كه انسان، صالح بشود و تا صالح نگرديم تحت ولايت الله نخواهيم بود و خدا هم تولّي ما را نخواهد پذيرفت و بهترين راه صلاح هم اُنس با قرآن است. اين جمله كه مي‏فرمايد ولي رسول‏الله‏صلي الله عليه و آله و سلم، خدايي است كه قرآن را نازل كرده، از باب تعليق حكم بر وصف مي‏باشد كه مشعر به عليّت است؛ يعني اگر كسي به قرآن عمل كند صالح مي‏شود و اگر خداوند بخواهد ولي كسي بشود، از راه قرآن ولايت و تدبير او را اعمال مي‏كند. به همين دليل مي‏فرمايد: (فاقرؤا ما تيسّر من القرآن)[ مزّمل، آيه 20] آن مقدار كه براي شما ميسّر است قرآن تلاوت كنيد و با اين كتاب الهي مأنوس باشيد. حتي اگر معناي بعضي از آيات و سور براي شما روشن نشد، نگوييد خواندن بدون ادراك چه اثري دارد. چون قرآن، كلام آدمي نيست كه اگر كسي معنايش را نداند خواندنش بي‏ثمر باشد؛ بلكه نوري الهي است كه خواندن آن به تنهايي عبادت است گرچه به معنايش آگاهي نداشته باشيم. آیت الله جوادی آملی قرآن در قرآن - صفحه 240 ‌‎‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🍃‌‌‌‌‌اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُ🍃