🌸🍃🌸🍃🌸🍃👆👆👆 سوّم: اگر فرض کنیم تمام علماء و دانشمندان به تمام احکام عمل کنند، باز هم وجود ایشان ما را از وجود امام بی نیاز نمی سازد، زیرا که آنان از سهو و اشتباه معصوم نیستند. پس در هر زمان از وجود شخص معصومی که از خطا و اشتباه محفوظ باشد ناگزیر هستیم. تا مرجع و پناه مردم بوده، حقایق احکام را برایشان بیان فرماید. و آن شخص معصوم هیچ کس جز امام نیست. در این جا اگر کسی بگوید: نبودن امام با بودنش در حالی که از دیدگان مردم پنهان و غایب باشد چه فرق می کند؟ می گویم او: نظر به این که مانع ظهور و آشکار بودن آن حضرت، ناشی از خود مردم است، این مطلب منافاتی با لطف خداوند ندارد. و دلیل نمی شود بر اینکه احتیاجی به وجود آن حضرت نیست، بلکه بر مردم واجب است که موانع ظهور را برطرف سازند تا از نور مقدّسش بهرمند شوند و از انواع علوم و معارفش استفاده کنند. 🌸🍃🌸🍃 ثانياً: غیبت آن حضرت در همه زمانها و از همه انسانهای مؤمن نیست، بلکه برای بسیاری از بزرگان مؤمنین اتّفاق افتاده است که به خدمت حضرتش شرفیاب شده و به محضر مقدّسش راه یافته اند. جریانات آنان در کتابهای علمای بزرگوار ما ضبط است، و بیان آنها فعلاً از بحث ما خارج است. و حکایات به خاطر این که به طور متواتر نقل شده برای ما موجب یقین است. 🌸🍃🌸🍃 ثالثاً: منافع وجود مبارک آن حضرت منحصر در بیان علوم نیست، بلکه همهء آنچه از مبدأ و سرچشمهء فیض الهی به مخلوقات می رسد، از برکات وجود او می باشد که در بخش سوّم این موضوع را بیان خواهیم کرد؛ ان شاء الله تعالی. 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 https://eitaa.com/Mecyall