🏴🏴قالَ لَهُ رَجُلٌ: «يابنَ رَسُولِ اللّه ِ إنّى مِن شيعَتِكُم» 🏴فَقالَ مولاناالإمامُ الحَسَن المجتبی عليه السلام : 🏴«يا عَبْدَ اللّه ِ إنْ كُنْتَ لَنا فِى أَوامِرِنا وَزَواجِرِنا مُطيعا فَقَـدْ صَـدَقْـتَ 🏴وَ إنْ كُنْـتَ بِخِـلافِ ذلِكَ فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْواكَ مَرْتَبَةً شَـريفَةً لَسْتَ مِنْ أَهـْلِها 🏴لا تَقُلْ أَنَا مِنْ شِيعَتِـكُمْ و لكِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مُوالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعادِي أَعْدائِكُمْ 🏴و أَنتَ فِى خَيْرٍ وَإلى خَيْرٍ.» 🏴🏴مردى رو به امام حسن مجتبی عليه السلام كرد و سپس گفت: 🏴«اى پسر رسول خدا من شيعه شما هستم.» 🏴امام عليه السلام فرمود: «اى بنده خدا، اگر در انجام واجبات و خوددارى از محرمات (گناهان) 🏴پيرو ما هستى و تبعيت مى كنى كه راست مى گويى 🏴و چنانچه اينگونه نيستى با اين ادّعاى دروغ بر گناهان خود افزودى؛ 🏴زيرا شيعه و پيرو ما از مقام والا و بلندى برخوردار است و تو اهل آن نيستى 🏴مگو كه من شيعه تو هستم بلكه بگو من از دوستان و هواداران و نيز از بدخواهان دشمنان شمايم 🏴در اين صورت تو در خير و نيكى بسر مى برى و در مسير خير خواهى قرار دارى.» مجموعه ورام، ص113، چاپ تهران، مؤسسه حيدرى. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴