چقدر سخته نوشتن برای امام حسین.
چقدر سخته کلمه پیدا کنی براشون.
چقدر سردرگمم.
چقدر این بَده که کسی حالتو نفهمه.
میخوام به امام حسین فکر کنما.
میخوام بشینم براشون گریه کنما.
اما یه چیزی نمیزاره که خودمم خوب میدونم اونچیه.
تمام فکر و ذهنم شده این موضوع،طوری که شبامخوابِ این موضوع احمقانه رو میبینم.
خستم خب.
این موضوع مثل یه ورقه داره منو از امام حسین جدا میکنه.
محرم داره تموم میشه ها.
ببین دختر تو چیکار کردی تو این چند شبه؟؟
اگه تونستی اونقدر گریه کنی و دلتو بدی به امام حسین جوری که وقتی از مجلس میای بیرون لبخند بزنی،بهت میگم خیلیی پیش امام حسین عزیزی.
اما اگه مثل من گُم شدی تو سیاهی کائنات و بین چیزی که درسته و چیزی که مثلا خوشحالت میکنه گیر افتادی و اصلا نتونستی یه قطره اشک برای امام حسین بریزی که میتونم بگم:
تو فقط دلتو بده بهش.
امام حسین(ع) بهترین گزینه اس برای پناه...