مجاهدی در عرصه تبیین و روایتگری (کربلا در کربلا می ماند اگر زینب س نبود) وارد شام شد شامی که یاران معاویه توانسته بودند «روایت غیرواقعی» از علی و بنی هاشم پیش ببرند و عجیب اینکه تمام یاران علی نتوانسته بودند روایت واقعی از معاویه و بنی امیه تبیین کنند. یزید بعد از فتح در میدان نبردِ کربلا حال جلسه را به گونه ای چیده بود که در عرصه روایت و گفتمان هم فاتح شده و اینگونه القا کند که خبری از وحی و نبوت و اسلام نبود و بنی هاشم همه چیز را به بازی گرفته بود (لعبت هاشم بالملک فلا جاء خبر و لا وحی نزل) او برای اینکه کاملا زینب را بشکند و تحقیر کند سر بریده امام حسین ع را در مجلس آورده و با چوب خیزران بر لب و دهان ایشان می زد اما اما زینب یاد وظیفه اش افتاد جهاد تبیین همرزم حسین بودن دشمن را باید مغلوبه کرد جای درنگ نیست جهاد تبیین زن و مرد نمی شناسد باید با قرآن جهاد تبیین کرد و حریف را مغلوبه کرد (جاهدهم به جهادا کبیرا) ناگاه صوت حیدری زینب طنین انداز شد. الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ صَدَقَ اللهُ سُبْحَانَهُ كَذَلِكَ شکر خدا گفت و آنوقت سیلی اول را محکم نواخت ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذِينَ أَساؤُا السُّواى‏ أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ الله وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ (روم/10) آیه قرآن خواند که عاقبت بدکاران تکذیب آیات الهی است و این عاقبت توست ای یزید! بلافاصله ضربه بعدی را زد و فرمود «ای یزید، آیا گمان برده‌ای حال که جای جای زمین و آفاق آسمان را بر ما گرفتی و بستی و ما چونان کنیزان رانده شدیم، مایه خواری ما و موجب کرامت توست!! و حکایت از عظمت مکانت تو دارد که این چنین باد در بینی انداخته‌ای، و برق شادی و سرور از دیدگانت می‌جهد، حال که دنیا را برای خود مرتّب و امور را برایت منظم می‌بینی، و ملک و سلطنت ما برایت صافی گردیده. لختی آرام گیر، مگر سخن خدای را فراموش کرده‌ای که فرمود»: «وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ» (آل عمران/178 ) گمان مبرند آنان که کافر شدند و ما آنان را مهلت دادیم، (این مهلت) برای آنان خیر است، ما همانا مهلت دادیم آنان را که بر گناه خود بیفزایند و برای آنان عذاب خوارکننده خواهد بود در واقع زینب با این جملات صحنه را برای یزید عوض کرد و چارچوب گفتمانی خودش را بر او تحمیل کرد. حال بعد از ضربات مقدماتی و سیلی های لازم، باید ضربه کاری را میزد ضربه ای که یزید را لِه کرد کوباند تحقیر کرد و به گوشه رینگ کشاند و ناک اوت کرد. فرمود: أَ مِنَ الْعَدْلِ يَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِيرُكَ حَرَائِرَكَ وَ إِمَاءَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ الله صلی الله علیه وآله آیا این از عدل است‌ ای فرزند آزادشده‌ها که زنان و کنیزان تو در پس پرده باشند و دختران رسول الله اسیر؟! با جمله یابن الطلقا روایت خودش از یزید و بنی امیه که واقعیت آنها بود را به کرسی نشاند و با جمله سوقک بنات رسول الله، "ما"ی هویتی خودشان را به رخ حریف کشید در واقع تمام تلاش حضرت زینب و امام سجاد در آن ایام، تثبیت کلان روایت خودشان از "ما"ی هویتی اهل بیت و "ما"ی هویتی دشمن بود بسیار عالی غیریت سازی کرده و از خرده روایت های روزانه و اتفاقات ریز و درشت پیرامون شان بهره گرفتند حرف زیاد است و مقام زینب در جهاد تبیین والا و بالا اما این مقال گنجایش ندارد. کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود ✍️«محمد علی رنجبر» با کانال بینش راهبردی همراه باشید. http://eitaa.com/joinchat/2579496960C994bde62e8 #جهاد_تبیین #جنگ_روایتها