💥 در فراق مرجع مهربان 👈 آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره) محمدصادق ابوالحسنی : ▪️در بامداد ۱۲ بهمن ماه امسال، مرجع بزرگی روی از جهان برگرفت، که به باور بسیاری از اهل نظر، از یگانه‌های دوران بود. آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره) از مدافعان غیور حریم ایمان و اندیشه دینی بود که عمر بلندش را در مسیر ترویج فرهنگ اهل بیت اطهار (ع) و مواجهه با فرقه‌های ضاله و انحرافی گذراند. هر قدر در توصیف خدمات ایشان بگوییم، جا دارد اما این روزها هر چه می‌خواهم در اندوهیادش بنویسم، شدت تاثر، اجازه قلم‌فرسایی نمی‌دهد. باری: 🔹درون سینه‌ام دردیست خونبار 🔹که همچون گریه می‌گیرد گلویم 🔹 غمی آشفته دردی گریه آلود 🔹نمیدانم چه می خواهم بگویم. ▪️عکسی که می‌بینید، یادآور مهر و محبت آن فرزانه فقید است که به مراسم تشییع پدرم استاد ابوالحسنی منذر اختصاص دارد (۱۳۹۰). با اینکه صاحب اختیار بود، اما با ادب و فروتنی رشک برانگیز، به عنوان فرزند ارشد، رو به من کردند و فرمودند: برای اقامه نماز به من اجازه می‌دهید؟ ▪️نخستین بار در سال ۱۳۷۸ به محضرشان شرفیاب شدم و از رواج برخی سستی‌ها در مسائل دینی جامعه با ایشان سخن گفتم که با صدای بلند و به تلخی گریست. این مرجع بصیر، در لطافت روح، فروتنی وخلوص مبانی فکری و رفتاری فوق‌العاده بود و در ثبات قدم در صراط مستقیم از یگانه‌های دوران به شمار میرفت. در یک کلام، خاکیِ افلاکی بود. ▪️این روزها خاطرات زیادی از آن بزرگوار در گنجینه ذهنم حاضر است و جلوی چشمانم مجسم می‌شود. ان شاء الله اگر مجالی بود، با شما خوبان نکته‌سنج در میان خواهم گذاشت. 🆔 کانال اسرار تاریخ