💠أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ، وَ سَمَّیتَهُ التَّوْبَةَ... « تو خدایی هستی که برای بندگانت دری را به سوی عفو خود باز کردی و آن را توبه نام نهادی...» 🔸️اگر انسان مقداری از عمر خویش را با کارهای خوب بگذراند و مقدار دیگر را هم با کارهای بد، مسلم است که خدا همه کارهای وی را، بد حساب نمی‌کند و پاداش کارهای خوبش را می‌دهد وگرنه خلاف عدالت است. پس توبه چه نقشی در سرنوشت او دارد؟ 🔹️اگر باب توبه نبود، در این صورت کسی که نیمی از عمر خود را در کارهای بد و نیمی را در کارهای خوب گذرانده است، در آخرت باید عمر آخرتی‌ وی به دو بخش تقسیم شود و بخش اول را در جهنم و بخش دوم را در بهشت به سر برد و این عین عدالت بود. اما آیا این حالت با گشایش باب توبه برای بندگان مساوی است؟ هرگز، این دو بسیار متفاوت‌اند. 🔸️تفضل خاص الهی درباره توبه این است که اگر بنده توبه واقعی کند و آن‌چه لازمه توبه نصوح است را انجام دهد، همه گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌شود؛ گویا هیچ گناهی مرتکب نشده است. این تفضل بسیار بزرگی است. این تفضل برای برخی بندگان تا جایی ادامه پیدا می کند که می‌فرماید: «یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ؛ خداوند گناهان آنان را به حسنات تبدیل می‌کند.»( فرقان، ۷۰) ۹۴/۰۴/۰۳ 🍁#بدرود_بهار ۵؛ شرح دعای وداع با ماه مبارک رمضان 🌙