🔺شفای چشم ها 🔹در سالهایی که در اصفهان و در مدرسه دولت آبادی مشغول تدریس و تحقیق و تلاش علمی بود، بر اثر پرکاری چشم هایش کم سو شد. 🔸او در اوایل، چشم درد را نادیده می گرفت؛ اما با مرور زمان مطالعه و حتی بینایی اش با خطر جدی روبرو شد، و او به مداوای حکیمان تن داد. 🍁اما داروها و معالجات حکیمان فایده نداشت، او که خود را در معرض نابینایی می دید،برای استشفاء عزم زیارت عتبات عالیات کرد. ⚡️او در سفر عتبات که با همراهی برادرش سیدنجم الدین بود، از مزار هر یک از امامان معصوم (ع) مقداری خاک برداشت و آنها را باهم درآمیخت و چونان سرمه بر چشمانش مالید و روشنایی چشمانش بازگشت و شادان و خرامان به مدرسه دولت آبادی بازگشت و به افاده مشغول شد. 📚گلشن ابرار، جلد یک، صفحه ۲۶۰-۲۵۹.