بعد از شورشهای مهسایی در پاییز ۱۴۰۱ ( که طولانی ترین، گسترده ترین و خون آلودترین شورشها بعد از تابستان خونین ۱۳۶۰ بود) ، بخشی از آقابالاسرهای نظام و هسته ی سخت و مرکزی قدرت در حکومت ما به این نتیجه رسیدند که گشت ارشاد خیابانی را بعلت تبعات خطرناک احتمالی اش و جنگ گسترده ی رسانه ای غرب به گشت ارشاد دوربینی تبدیل کنند، لذا لایحه عفاف و حجاب در این راستا شکل گرفت و کمیسیون فرهنگی مجلس و آقای آقاتهرانی و بانکی پور و...نیز آنرا تدوین و اصلاح کردند و در آستانه تایید در شورای نگهبان است. اما برخی انقلابیون مخالفت میکنند و به افکار واگرایانه ی شدید باور دارند، براشون مهم نیست خطر یک شورش دیگر... جالبه دهها قانون و سیاستگذاری خلاف شرع براشون مهم‌ نبوده و نیست و برای آنها هیچ تحصن و تجمعی نکرده اند ( حقوقهای نجومی، تولید و فروش لباسهای مردانه و زنانه ی خلاف شرع، رباخواری و سرمایه داری بانکها، چاپ پول برخی بانکها، پاساژ سازی های مبتدل در بالاشهرها، آپارتمان سازی، تمرکز ثروت کشور در کلان شهرها و مجبورشدن ملیونها نفر به کوچ به کلانشهرها و گسترش حاشیه نشینی و آسیبهای اجتماعی آن، ترویج مدرک گرایی افراطی و بالتّبع افزایش سن ازدواج و...، خودروسازی ناایمن و...) اما با این لایحه مخالفت شدید میکنند بعلت محدود کردن برخوردهای خیابانی پلیس یا برخورد قانونی را بر مدار پوشش شرعی کامل قرار ندادن و ... عوام زدگی، عرف زدگی، رسانه زدگی و شهرت زدگی یعنی این... 😶