متن استیضاح پزشکیان! بازخوانی یک سند مهم تاریخی از ناکارآمدی مسعود پزشکیان ▫️اشاره آقای مسعود پزشکیان کاندیدای محترم ریاست‌جمهوری چهاردهم، علارغم برخی ویژگی‌های مثبت شخصی، در #عرصه_مدیریتی ضعیف و #ناکارآمد است. او در سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰ در دوره وزارت محمد فرهادی، معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کابینه نخست سید محمد خاتمی بود و در کابینه دوم خاتمی به عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از مجلس رأی اعتماد گرفت. عملکرد آقای پزشکیان در دورهٔ وزارت شدیدا مورد انتقاد بود و نهایتا کار به آنجا کشید که وی در مجلس ششم مورد استیضاح نمایندگان مجلس قرار گرفت! البته آنطور که از قبل نیز پیش‌بینی می‌شد، به دلیل برخی ملاحظات سیاسی استیضاح او به برکناری از وزارت ختم نشد اما نام او در زمره ناموفق وزارت بهداشت ثبت شده است. ناکارآمدی مفرط آقای پزشکیان و اتفاقات عجیب و تلخ دوران وزارت او در حالی رخ داد که وی در خلال سخنرانی رأی اعتمادش بع عنوان (وزير پيشنهادى وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكى)، در خطبه‌ای آتشین! شعارهای خوش‌لعاب و رنگارنگی را مطرح کرده بود! [برای مشاهده نطق مزبور بنگزید به: مشروح مذاكرات مجلس شوراى اسلامى، دوره‏6، ص: 4451_4447] بازخوانی متن استیضاح پزشکیان نشان‌گر آن است که فارغ از رویکرد سیاسی و فکری وی، مراجعه به #کارنامه_مدیریتی او بسیار حائز اهمیت است. پرسش مهم آنست که آیا به مصلحت است در این شرایط خاص و حساس و تا حدودی پیچیده، مدیریت کلان کشور را به فردی با آن کارنامه ضعیف واگذار کنیم؟! با این مقدمه، #متن_استیضاح را مرور می‌کنیم. 🔸متن استیضاح پزشکیان🔸 بسم‌الله الرحمن الرحیم رياست محترم مجلس شوراى اسلامى‏ با سلام‏ احتراماً براساس مواد (227) و (228) آيين نامه داخلى مجلس شوراى اسلامى و پيرو نامه شماره (743/ ه) مورخ 81/ 7/ 10 هيأت رئيسه و با استناد به اصل هشتاد و نهم قانون اساسى ما امضاء كنندگان ذيل خواستار استيضاح وزير بهداشت و درمان، آقاى دكتر پزشكيان هستيم. 1. نداشتن استراتژى و خط مشى معين در تعيين مديران و اداره وزارتخانه. الف تغييرات سريع در سطوح بالاى وزارتخانه (معاونان وزير). ب وجود مديران نالايق در سطح دانشگاههاى علوم پزشكى. ج نبودن دورنماى شاخص در زمينه اهداف و آينده نگرى وزارتخانه. 2. عدم وجود داروهاى اساسى در داروخانه‌ها و عدم قبول نسخ بيمه‌اى توسط داروخانه‌ها. 3. عدم توزيع عادلانه دارو در سطح داروخانه‌هاى كشور. 4. عدم قبول دفترچه‌هاى بيمه توسط اكثر بيمارستان‌هاى كشور(بيمارستانهاى خصوصى). 5. گرفتن حق‌العلاج خارج از تعرفه‌هاى شاخص دولت توسط پزشكان. 6. كاهش ارتقاء سطح آموزش دانشگاه‌هاى علوم پزشكى كشور و افت كيفيت بطوری‌كه بسيارى از فارغ‌التحصيلان در مقايسه با همكاران‌شان كه در گذشته تحصيل نموده‌اند از اين كاهش سطح آموزش ناراضى‌اند. 7‌. كاهش ميزان طرح‌هاى پژوهشى در دانشگاه‌ها. 8. عدم رسيدگى به مجروحين و آسيب ديدگان در اثر سوانح توسط اورژانس كشور. نايب رئيس خيلى متشكر.