🔰زندگی نامه آیت الله میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن شفتی قمی معروف به #میرزای_قمی 💢میرزا ابوالقاسم بن محمدحسن شفتی قمی (۱۱۵۰ق-۱۲۳۱ق) معروف به میرزای قمی، از مراجع تقلید شیعه در قرن ۱۲ و ۱۳ قمری است. 🔅او در سال ۱۱۵۰ق در روستای دره باغ در منطقه جاپلق، از توابع ازنا متولد شد و پس از آموزش علوم مقدماتی، جهت آموزش حوزوی عازم خوانسار شد و از شاگردان آقاحسین خوانساری شد و با دختر استادش ازدواج کرد. 🔹وی در ۱۸ سالگی عازم حوزه علمیه کربلا شد و در محضر محمدباقر بهبهانی و محقق بحرانی حاضر گردید و از آن دو اجازه اجتهاد و روایت دریافت کرد و به ایران بازگشت. 🔸ایشان چند سال با فقر و گمنامی در زادگاهش و شیراز و اصفهان گذراند تا آنکه به قم آمد و به درخواست مردم، در این شهر ماندگار شد و به تدریس، تألیف کتاب، اقامه جمعه و جماعت پرداخت و محل مراجعه مردم شد؛ چندان که شهرتش در ایران فراگیر و مرجع تقلید شد. 📚بالغ بر هزار رساله به او نسبت داده اند که مشهورترین آنها قوانین الاصول است. از دیگر آثار او می توان به جامع الشتات، رسالة فی الاصول الخمسة الاعتقادیة و دیوان اشعار اشاره کرد. 🌀از شاگردان وی می توان به سید عبدالله شبر، شیخ اسدالله تستری، سید جواد عاملی و آقا احمد کرمانشاهی اشاره کرد. 🍁برخی از پادشاهان قاجار به او ارادت داشتند و ایشان درباره برخی افراد شفاعت کرده و یا در نامه هایی آنها را نصیحت کرده است. ◾️ایشان سرانجام در سال ۱۲۳۱ق درگذشت و در قبرستان شیخان در کنار زکریا بن آدم دفن شد. #زندگی_نامه