زمان شناسی، علم و اخلاق و معنویت عجیب و کم نظیر علامه طباطبایی آیت الله العظمی سبحانی: ایشان از همان روز اول خلأ حوزه را پر كردند آنچه را كه در حوزه نیاز بود تدریس كرده و آنچه را كه نیاز نبود، تدریس نكردند. در آن زمان تهاجم از ناحیه ماركسیست‌ها نسبت به اسلام زیاد بود آنچه را كه انسان تصور می‌كرد در عالم بالاست و دست نمی‌رسد آنچنان بیان می‌كردند كه در قلمرو حس و لمس انسان بود. این مرد بزرگ دارای اخلاقیات فوق العاده بود. مردی بود كه اگر جناب عالی با ایشان به سفر می‌رفتید هرگز احساس نمی‌كردید كه آگاهی علمی دارند و اگر كسی از ایشان سئوال نمی‌كرد تا یك سال دیگر سخن نمی‌گفتند، ساكت بودند مگر اینكه كسی مسأله‌ای را از ایشان سوال كند. رؤیتِ صُوَرِ غیبی برای او كار آسانی بود و صور برزخی را به آسانی می‌دیدند. هیچ حقیقتی تا جائی كه برای بشر عادی ممكن است، بر او مخفی نماند مگر اینكه خلّاق متعال پرده را بر او گشود و واقعیات را علی ماهو علیه دید. البته انسان كتومی بودند، به این زودی حقایق را نمی‌گفتند، به آسانی حقایقی را كه دیده بودند، بیان نمی‌كردند. علاوه بر این ما در تمام زندگی از ایشان انا نشنیدیم، من نشنیدیم، هرچه می‌گفت ما می‌گفت. خیلی از جاها می‌گفت كه نمی‌دانم و باید مراجعه كنم! این از ویژگی‌های ایشان بود. از نظر منطق، فوق العاده منطقی بودند، در قدرت منطق برای خود نظیری نداشتند. هم ریاضیاتش عالی و خوب بود و هم مسائل فلسفی را می‌دانستند. در حقیقت فلسفه‌دان نبودند، فیلسوف بودند! فرق است بین كسی كه فلسفه‌دان باشد با كسی كه فیلسوف باشد. او فیلسوف بود و برای خود افكار و مبانی فلسفی داشت. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: مصاحبه سازمان اسناد و كتابخانه ملی ایران با آیت الله سبحانی، ۷۷/۴/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan