⭕️ از خدا بترسید؛ با ملت شوخی نکنید! ◀️ علی ربیعی سخنگوی دولت در روزنامه دولتی ایران نوشته: «برجام، محصول درجه‌ای از جمهوری‌اسلامی بود که مشارکت ملت در انتخابات ۹۲ آن را نشان‌داد». 🔸 خواستم یادآوری کنم که این فقط ربیعی و اعتدالی‌ها نیستند که «انتخاب حسن روحانی» را به معنی تمایل مردم برای معامله و مذاکره با آمریکا می‌دانند و «معامله» را هم مساوی فهم می‌کنند و بنابراین نتیجه می‌گیرند که رای به حسن روحانی یعنی رای به برجام! ➖ بسیاری از اصولگرایان و بخشی از دلبستگان به انقلاب هم -به اشتباه و تحت تاثیر نگاه‌های محافظه‌کارانه به مردم، سیاست و انقلاب- انتخاب مردم در سال ۹۲ را همین‌طور تحلیل می‌کنند... 🔹 واقع ماجرا اما این است که مردم به حسن روحانی رای دادند که «هم چرخ اقتصاد بچرخد و هم چرخ سانتریفیوژ»... برجام اما چرخ سانتریفیوژ را برچید و دور انداخت، چرخ اقتصاد را هم که... ➖ حقیقت این است که تعامل با غرب، حتی معامله با آمریکا، مساوی با قرارداد فاجعه‌بار و تماماً مضرِ برجام نیست و حتی اگر تصور کنیم که مردم به تعامل و توافق با آمریکا رای دادند، باز هم حمایت از برجام را نمی‌شود از آن نتیجه گرفت... 🔸 ربیعی و اعتدالیون که طبیعی است اینطور تحلیل کنند ماجرا را، اما، اینکه بعضی دل‌بستگان به انقلاب، گرفتار چنین تحلیل‌هایی می‌شوند را باید متاثر از سیطره‌ی بیش از دو دهه‌ای جناح راست بر امت حزب‌الله و بنابراین سر ریز شدنِ ادبیات ضد مردمیِ محافظه‌کارانه بر اذهان این طیف، تحلیل کرد... 🔹 ادبیات و نگاهی که را بالذاته خطر و تهدید می‌پندارد و از هیچ فرصتی برای تخفیف و تحقیر مردم، غافل نمی‌شود. تکرار کلید واژه‌ی مخدوش «مردم کوفه» و نسبت دادنش به مردم، یا مرثیه‌خوانی‌های ناشیانه‌ی «ای مالک! برگرد که...»، پس از هر انتخابِ خلافِ میل اصولگرایان، داستان تکراری و ملال‌آورِی است که اصولگرایان در این سال‌ها برای پنهان کردن فاصله فکری و عملی‌شان با ادبیات انقلاب اسلامی تعریف کرده‌اند و شوربختانه، عده‌ای باورش کرده‌اند... 💢 اینکه انقلابیون در باب جمهوریت، کم سخن گفته‌اند و تولید ادبیات کم‌رمقی کرده‌اند و لذا تفکرات ضد مردمی اینطور در بین دلبستگان به انقلاب نفوذ کرده، حرف درستی است و باید برایش فکری کرد اما گاهی رجوع مستقیم به بیانات بنیانگذار انقلاب، حرفی برای گفتن و توضیحی برای ارائه دادن، باقی نمی‌گذارد... 🔺 یک نفر چه حقی دارد برای ۳۵ میلیون جمعیت رای بدهد؟ پنجاه نفر- ششصد نفر چه حقی دارد برای یک ملت ۳۵ میلیونی رای بدهد؟ این حق برای این است که شما می‌خواهید رای بدهید. رای شماست. میزان؛ رای ملت است. ملت یک وقت خودش رای می‌دهد. یک وقت یک عده‌ای را تعیین می‌کند که آنها رای بدهند: آن در مرتبه دوم صحیح است. و الّا مرتبه اول، حق مال خود ملت است... همین ملت، همین مردم دانشگاه، جوان‌های محروم دانشگاه، همین جوان‌های محروم مدرسه فیضیه، همین جوان‌های محروم در ارتش، همین جوان‌های محروم در بازار، همین جوان‌های محروم در کارخانه‌ها و در کشاورزی، اینها باید رای بدهند. بهانه‌ها را کنار بگذارید؛ از خدا بترسید؛ با ملت شوخی نکنید؛ رای مردم را هیچ حساب نکنید؛ مردم را به حساب بیاورید. [سخنرانی در جمع پرسنل نیروی هوایی؛ ۲۵ خرداد ۱۳۵۸ ] 🔺 قهراً مردم وقتی آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب می‌کنند و آرای عمومی نمی شود خطا بکند. یک وقت یکی می‏خواهد یک کاری بکند اشتباه می‏‌کند، یک وقت یک مملکت ۳۰ میلیونی نمی‌‏شود اشتباه بکند. ما می‌گوییم کسی که می‌خواهد یک مملکتی را اداره بکند، کسی که ما می‌خواهیم مقدراتمان را دستش بدهیم باید آدمی باشد که مردم انتخاب کنند و با انتخاب مردم پیش بیاید. قهراً وقتی با انتخاب مردم پیش آمد، صالح است. [سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج؛ ۱۰ دی ۱۳۵۷] 🎙 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm