روشنا(مبین)
... 🔺در روابط بین الملل، به دیده تردید به سازمانها و نهادهای منطقه ای و بین المللی می‌نگرند و شاهد مثالهایی می آورند که آنها را ابزاری برای اعمال قدرت، قدرت‌هایی بزرگ معرفی کنند. 🔺در برابر برخی مدعی هستند که ادعای جانبداری و اعمال نفوذ در سازمان های منطقه ای و بین المللی دور از واقعیت است و اساسا نگاه های به مسایل بین المللی دارند و دوست ندارند که اختلافات را بپذیرند، 🔺برخی را ابزاری در دست قدرتهای بزرگ میدانند که در معادلات جهانی جایگاه خود را به عنوان تابعی از اعمال نفوذ و قدرت بالاتر تعریف کرده اند، برخی دیگر مدعی استقلال این کشورها هستند، 🔺برخی میگویند، سیاست در دل هنر و ورزش نهفته است و دشمنان علیه ما از آن بهره می‌برند، اما برخی میگویند ساحت مقدس هنر را سیاسی نکنید، البته همانها هم ادعا می کنند که ورزش سیاسی نیست! حال با این مقدمه به این چالش : 👈 ۵ سال در جنگ بوده و هر کدام به نوبه خود و بصورت طبیعی در معرض حملات موشکی هستند، 👈 که در آتش اغتشاش و نا آرامی است و برخی کشورهای آسیایی هم همین وصعیت را با دوز بالا و پایین دارند. 👈 اما ایران سال‌هاست که در به سر می برد. 👈در حالیکه احتمال هر درگیری با ایران کشورهای کوچکی مانند را تحت الشعاع قرار میدهد مخصوصا که در آنجا وجود دارد اما... اما چرا باید این نامه نگاری ها و این ادعاها و تصمیمات برای حذف میزبانی بازی های آسیاسی در ایران گرفته شود؟ زیرا: ۱. سازمانها و نهادهای بین المللی و منطقه ای، ابزارهای از قدرتهای بزرگ هستند که به موقع، خود وظایف خود را ایفاء می کنند. ۲. کشورهای کوچک از قدرتهای بزرگ هستند. ۳. هنر و ورزش کاملا سیاسی است. اما چه باید کرد؟ 🔺باید این واقعیت ها را و بر آن اساس عمل کرد. 🔺باید دانست که این فشارها، جنگ روانی است و در برابر آن کرد 🔺باید برای احقاق حق و فعال بود. 🔺 و نهایتا باید شد. 🔹پینوشت ۱.اگر آن روز خواست عربستان را در برگزاری زمین بی طرف نمی پذیرفتیم، کار به اینجا نمی کشید. الان اگر مقاومت نکنیم در آینده پشیمان می شویم. ۲. اگر باشیم، ورق بر میگردد. ✍ 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm
163 مشاهده