🔹 چند نکته درباره ‏درخواست وام دولت روحانی از "صندوق بین المللی پول" به بهانه غلبه بر کرونا اولا؛ این اقدام خلاف اصل ۸۰ قانون اساسی است چون مجلس آن را تصویب نکرده است. ثانیا؛ این کار آن روی سکه سخنان روحانی در سال ۹۲ است که قبل از برجام گفت "خزانه خالی است" و رسما به امریکا پالس داد که ایران به قدری ضعیف شده که نیازمند توافق به هر قیمتی است. لذا درخواست وام به این صندوق در شرایط کنونی، به دشمن این پالس را میدهد که ایران آنقدر ضعیف شده که برای اولین بار بعد از انقلاب محتاج اخذ وام از این صندوق شده است. ثالثا؛ ممکن است برخی ‏بگویند پس در شرایط فعلی، بودجه مبارزه با کرونا را باید از کجا تامین کرد؟ منابع مالی جایگزین مشخص است. فقط کافی است اراده ای برای مدیریت اقتصاد کشور وجود داشته باشد. به عنوان مثال چند روز قبل اعلام شد که ۸ میلیون یورو قرار است به عنوان دستمزد به ویلموتس مربی خارجی تیم ملی پرداخت شود! آیا کشوری که در شرایط جنگ اقتصادی و تحریم است، حتما باید مربی خارجی برای فوتبالش استخدام کند تا چنین مبالغ کلانی از بیت المال حیف و میل شود؟ یا هزاران میلیارد تومانی که در چند سال گذشته دست ابربدهکاران بانکی بوده و به بیت المال پس داده نشده، منبع مالی بهتری برای اداره کشور نیست؟ سال ۹۲ که حسن روحانی اداره کشور را بدست گرفت مبلغ معوقات بانکی ۷۰ هزار میلیارد تومان بود، این مبلغ با پایان دولت اول روحانی بجای آنکه کاهش پیدا کند در سال ۹۶ به ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار میلیارد تومان رسید! فارغ از آنکه تا امروز نیز این مبلغ بیشتر شده، امروز دولت باید پاسخ دهد چرا بجای تلاش برای کاهش این ارقام نجومی، میخواهد کشور را وارد یک بحران مالی و بدهی کلان به یک صندوق خارجی کند؟ آیا چاه برجام برای کشور بس نبود؟ قرار است چاه دیگری برای کشور حفر شود تا دولتهای بعدی نیز تا سالهای سال درگیر آن شوند؟ تجربه نشان داده بسیاری از کشورهایی که از این صندوق وام گرفته اند یا در درازمدت محبور به تغییر سیاستهای کلان مالی خود بر اساس خواست این صندوق شده اند یا در بازپرداختهای خود دچار ورشکستگی شده اند. آیا نباید از این تجارب عبرت گرفت؟ #امیر_حسین_ثابتی 🇮🇷🕊@Mobin_rfm