📚 #داستان_های_کوتاه_و_آموزنده 👈 همدردی با فقراء از وظایف اسوه ها علامه وحید بهبهانی رحمه الله دو پسر به نام آقا محمد علی و آقا عبدالحسین داشت. روزی همسر آقا عبدالحسین را دید که لباس فاخر پوشیده است. به پسرش اعتراض کرد. پسر در جواب پدر، آیه سی و دوم سوره مبارکه اعراف را خواند: «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ ای پیامبر! بگو چه کسی زینتها و رزقها و غذاهای پاکیزه را که خداوند برای بندگانش آفریده، حرام کرده است؟!» وحید بهبهانی گفت: پسرم نمی گویم که کار حرام کرده ای؛ ولی بدان که من مرجع تقلید و پیشوای این مردم هستم. در میان مردم، گروههای مختلف، از ثروتمند و فقیر، هستند. ما که نمیتوانیم فقیران را خیلی کمک کنیم، ولی آنچه از ما ساخته است این است که با آنها همدردی کنیم. اگر همسر یک مرد فقیر از او تقاضای لباس فاخر کند، آن مرد باید یک مایه آرامش خاطر داشته باشد و بگوید ما به خانواده بهبهانی نگاه می کنیم، نه به خانواده های ثروتمند. پسرم! وای به روزی که زندگی ما مثل زندگی طبقه مرفه باشد! ما باید زاهدانه زندگی کنیم تا زهد ما همدردی با فقرا باشد. 📗 #گنجینه_معارف، جلد 2 ✍ محمد رحمتی شهرضا 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm