1.76M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
عشق واقعی با هیجان یکی نیست.
هیجان حاصل تازگی و ناآشناییه، اما عشق نتیجه‌ی تکرار، اعتماد و احساس امنیته. در روابط طولانی‌مدت، مغز از ترشح آدرنالین و دوپامینِ هیجانی به سمت ترشح اکسی‌توسین و سروتونین میره. یعنی از «هیجانِ جذب شدن» به «آرامشِ ماندن» می‌رسیم. این تغییر نشونه‌ی سردی نیست، بلکه نشونه‌ی پیوند عمیقه. با این حال، مغز انسان برای تحریک و تنوع ساخته شده، پس لازمه هر از گاهی تجربه‌های جدید مشترک خلق کنیم تا سیستم پاداش دوباره فعال بشه و رابطه زنده بمونه؛ نه با ترس از تکرار، بلکه با آگاهی از اینکه عشق، در سکون رشد می‌کنه و با کنجکاوی تازه می‌مونه.
زندیگتون پایدار❤️