مصيبت بزرگ نقل است چون اصحاب از دفن آن حضرت فارغ شدند، از كنار قبر، به در خانه فاطمه عليها السلام آمدند و تسليت و تعزيت گفتند. فاطمه فرمود: رسول خداى را به خاك سپرديد؟ عرض كردند: چنين كرديم. فرمود: شما را چگونه دل داد كه بر روى آن جسد پاك خاك ريختيد، نه او نبيّ‌ الرحمة و مصداق: «لَولاك لَما خَلَقتُ‌ الأفلاك» بود؟ گفتند: يا بنت رسول الله! ما نيز مصيبت زده و غمناكيم؛ ليكن از حكم خداى بزرگ گريزى نيست. پس فاطمه سخت بگريست و به زيارت قبر پدر شتافت و مشتى از خاك قبر بر گرفت و بر ديدگان گذاشت و بسيار بناليد و بزاريد و گفت: ماذا عَلى مَن شَمَّ‌ تُربَةَ‌ أحمَدَ أن لا يَشُمَّ‌ مُدَى الزَّمانِ‌ غَوالِيا صُبَّت عَلَيَّ‌ مَصائِبُ‌ لَو أنَّها صُبَّت عَلَى الأيّامِ‌ صِرنَ‌ لَيالِيا ( چه می شود بر کسی که خاک احمد را بوئید از  بوی خوش  در طول عمر خود بهره نگیرد مصیبتهائی بر من وارد شد که اگر بر روزها وارد می شود شب می شدند ) قمی فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، صفحه 297 #رسول_الله https://eitaa.com/MohammadGelayeri