خلق #پیامبر صلی الله علیه و آله2 تربیت بیش از جنبه علمی آن دارای جنبه های عملی است و مربی در صورتی در کار خود موفق می شود که افزون بر آموزشهای لازم بتواند به گونه ی عملی الگوی کاملی برای تعلیمات خود باشد و با صفات ، اعمال و اخلاق خود تمام مسائل تربیتی را نشان دهد ، این کار در صورتی میسر است که پیامبرانی از جنس بشر به صورت الگوها و اسوه هایی بر گزیده شوند و صفات بر نامه های یک انسان کامل را در عمل نشان دهند ، تا افراد جامعه به آن تأسی کنند و قدم در جای قدمهای آنها بگذارند و مسیر پر پیچ و خم تکامل را به رهبری آنها بپیمایند ، از این رو در قرآن کریم آمده است :«و لکم فی رسول الله اسوة حسنة» (احزاب 21 ) یعنی برای شما در زندگی پیامبر خدا سر مشقی نیکو است ،( جوادی آملی ، انتظار بشر از دین ، ص 51 چ 1380) در سوره قلم آیه 4 نیکویی اخلاق پیامبر را مورد توجه قرار داده و فرمود :«و انک لعلی خلق عظیم» ، تو بر خلق عظیمی هستی ، خلق ملکه ی نفسانی است که با وجود آن افعال به آسانی انجام می شوند و به فضیلت و رذیلت تقسیم می شود ، فضیلت صفات ممدوح مانند عفت و شجاعت است و رذیلت صفات مذموم مثل آز و ترس است. راغب گوید : خَلق و خُلق در اصل یکی است ، مثل شَرب و شرُب ، لکن خَلق به هیأتها و شکل و صورت که مدرک به بصر است اختصاص دارد و خُلق به قوا و سجایای مدرک به بصیرت . آیه بدون ئر نظر گرفتن سیاق ( فی نفسها) گر چه حسن خلق حضرت و عظمت خلق او را مدح می کند لکن با توجه به خصوص سیاق ناظر به اخلاق زیبای اجتماعی او است که مر بوط به معاشرت است ، مثل ثبات بر حق ، صبر و تحمل بر اذیت مردم و خشونت رفتار آنها ، عفو اغماض ، سعه بذل و رفق و مدارا و تواضع او. ( المیزان) https://eitaa.com/MohammadGelayeri