«الهی شکر» صیغه شکر است نه خود شکر، مثل اینکه «استغفرالله ربی و اتوب الیه» صیغه توبه است نه خود توبه. خود شکر یعنی حرکت کردن، عمل کردن، به کار انداختن نعمت در مسیری که خدا این نعمت را برای آن مسیر آفریده است. شکر چشم، مطالعه عالم است، شکر گوش، حقایق را شنیدن، شکر دل، فکر کردن، تجزیه و تحلیل کردن و استدلال کردن است. استاد مطهری، مسئله شناخت، صفحه46 سالروز شهادت استاد مطهری و روز معلم گرامی باد.