يكی از شاخه های مبارزه با را می‌دانستند و خيلی به و و تأكيد داشتند. از ذكر می‌كردند كه: ذكر همين نماز جماعتِ اول وقت و نماز شب است كه باعث صفای باطن می‌شود. می‌گفتند: با يكی از اساتيد به سفر رفته بوديم، نيمه شب ديدم مرا از بيدار كردند و اين شعر را خواندند: آمد سحری ندا ز ميخانه ما كه ای رند خراباتیِ ديوانه ما برخيز كه پر كنيم پيمانه ز مِی‌ زآن پیش که پر کنند پیمانه ما 🌱