بسم رب المهدی برگرفته از سخنرانی های استاد ره درِ رشدی که ماه محرم باز می‌شود ماه محرم در عالمِ معنا، یک سفر است؛ از روز اول ماه محرم تا روز اربعین. سفری برای سالکان به سوی سلوک الهی. خداوند نسبت به بندگان خود الطاف زیادی دارد، یکی از گران‌سنگ‌ترین آ‌ن‌ها این است که گاهی راه‌های میانبر و کوتاه جلوی راه بندگان خود قرار می‌دهد. اگر این‌ها نباشند، بنده هیچ‌وقت نمی‌تواند جبران مافات و آنچه از دست داده است را بکند. هر کدام از ما اگر همین یک سال گذشته‌مان را نگاه کنیم متوجه می‌شویم که اگر خدا راهی میانبر جلوی راه ما قرار ندهد نمی‌توانیم آن چیزهایی که وظیفه‌مان بوده و از دست داده‌ایم را جبران بکنیم. آن کسی که خیلی خوب است از خود بپرسد که من از این خوب‌تر نمی‌توانستم باشم؟ کسی که اصلاً خوب نیست از خودش بپرسد که من نمی‌توانستم خوب باشم؟ یعنی خدا مرا برای بدی خلق کرده است؟ از محرم پارسال یک سال گذشت و ما فراز و نشیب‌های زیادی دیدیم. سال آزمایش و امتحان بود برای همه‌ی ما. این آزمایش فراگیر و سخت شاید در طول عمر اکثر ما بی‌نظیر بوده است. من که سال گذشته را در انجام تکالیف اخلاقی و اجتماعی‌ و دینی و انسانی‌ام کوتاهی داشتم چگونه باید جبران کنم؟ با تمام این اوصاف من بد هستم، اما خدا که به پای بدی من، به من بدی نمی‌کند، خدا الطاف خفیه‌ای دارد که آن الطاف را باید تلاش کنم و بفهمم، یکی از این الطاف این است که خدا راه میانبر برای من قرار می‎دهد. یکی از این راه‌های میانبر، شب قدر ماه رمضان است که یک شب مناجات با خدا جبران هشتاد سال آنچه از ما فوت شده را می‌کند. اگر کسی شب قدر ماه رمضان را درک کند این یک شب مافات هزار ماه را جبران می‌کند. این لطف خداست. یکی از راه‌های میانبر که کوتاه‌تر از شب قدر هم هست، ماه محرم است. خداوند به هر بنده‌ای بخواهد لطف کند و فرصت جبران بخواهد به او بدهد، ماه محرم او را زنده نگه می‌دارد، زیرا در ماه محرم با یک قطره اشک خالصانه و بامعرفت هفتاد سال عمر انسان تدارک می‌شود. باید به دنبال آن یک قطره اشک باشیم. مرحوم حاج آقا دولابی می‌فرمودند اشک بر امام حسین علیه‌السلام کار تیزاب را می‌کند. ما از خیلی از گناهان توبه می‌کنیم اما اثرات آن‌ها می‌ماند. ممکن وقت جان دادن، شب اول قبر، در برزخ و در قیامت رنج‌هایی داشته باشیم، با اینکه توبه کرده‌ایم. اثرات بعضی از گناهان می‌ماند تا با این‌ها پاک شود. اما اشک بر امام حسین علیه‌السلام اگر خالصانه باشد، کار تیزاب را می‌کند و اثر گناه را از بین می‌برد، یعنی شب اول قبر خود امام حسین علیه‌السلام می‌آیند و می‌فرمایند این آدم برای من است. یعنی این‌طور مافات گذشته می‌کند. مثل جراحی پلاستیک است که اگر کسی لکی دارد با جراحی پلاستیک آن را می‌برد و اثرش نمی‌ماند. اشک بر امام حسین علیه‌السلام آن اثرات بدی را از بین می‌برد. یکی از راه‌های کوتاه و میانبر برای سالکان الهی آمدن محرم است. اینکه زنده باشیم و تلاش کنیم به آنچه وظیفه‌مان است عمل کنیم. اتفاقی که در سقیفه افتاد این بود که آن‌ها دور هم جمع شدند که مسیر ولایت ائمه اطهار را به کجی بکشانند و این درِ رحمت را به روی بندگان خدا ببندند و این راهِ میانبر را مسدود کنند. بین مردم و اهل بیت فاصله ایجاد کنند و مسیر ولایت را تغییر بدهند. شیطان تمام تلاش خود را به کار گرفت و در سقیفه حضور پیدا کرد تا آن دری را که خدا به عنوان درِ ولایت برای نجات دوستان اهل بیت باز کرده بود مسدود کند. امیرالمؤمنین(ع) سال‌ها زحمت کشیدند اما نگذاشتند کامل راه را باز کنند و همین‌طور امام حسن علیه‌السلام. کاری که امام حسین علیه‌السلام کرده است و ما باید عاشقانه برایشان بگرییم این بود که ایشان با آمدنشان به کربلا و سر کشیدن جرعه‌ی شهادت، این در را باز کردند به طوری که هرگز مسدود نشود. هر ساله تکرار شود و هر روزه تکرار شود: کل یوم عاشورا کل ارض کربلا، هر روز که شما در خانه‌ات به امام حسین علیه‌السلام سلام بدهی، هر روز که در خانه‌ای روضه است. این روزها هم می‌توانیم با خودمان عهد ببندیم که در میان خودمان و خانواده‌مان روضه‌های خانگی با اعضای خانواده برگزار کنیم. می‌توانیم از طریق پخش روضه دور هم و خواندن زیارت عاشورا خودمان روضه داشته باشیم و گریه کنیم. این در را امام حسین علیه‌السلام باز کرده است و نگذاشت این باب بسته شود. ادامه دارد.... هدیه به روح استاد ره صلواتی هدیه بفرمایید ⬇️⬇️ 🍃اَللّھُمَّ؏َـجِّل‌لِوَلیِّڪَ‌الفَࢪَج 🍃 •┈••✾🍃🌼🌺🌼🍃✾••┈ https://eitaa.com/Montazeran_zohor_m