تربیت مهدوی - شماره 2} کلمۀ «تربیت» مصدر باب تفعیل و از مادۀ «ربو» به معنی زیاد کردن، نِمو دادن، وسیلۀ رشد را فراهم کردن و پاک گردانیدن است. وقتی صحبت از تربیت می‌شود، علاوه بر رشد جسمی، پرورش استعدادها در راستای کمال، پیشرفت و برتری دادن مد نظر است. (وقتی فرد صفات و اخلاق را یاد می‌گیرد و تحت تأثیر آموزش‌ها به انجام کارهایی دست می‌زند، می‌گوییم فرد تربیت یافته است.‌) به‌طور کلی در تعریف تربیت، نظریه‌های مختلفی گفته شده است که همۀ آن‌ها دارای نکات مشترکی هستند: 1️⃣ بین تربیت و اجتماعی شدن، رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. 2️⃣ تربیت سبب ساخته شدن انسان برای زندگی بهتر می‌شود. 3️⃣ با تربیت، تمام استعدادهای انسان به‌طور طبیعی رشد می‌کند. بنابرین والدین باید زمینه‌ها و امکانات لازم برای شکوفایی استعداد فرزند خود را فراهم‌ کنند تا او با تلاش خود به هدف اصلی‌اش (مهدی‌یاوری) برسد.