⚡️حکایات و حکمتها ⭕️تقدیم به همه مادران و خانم‌ها 🔹براى اينكه خانه‌اى، خانه باشد بايد كسى مدام در آن راه برود. بايد يكى باشد كه ظرف‌هاى كثيف را بگذارد توى سينک، تميزها را بچيند سر جايش، تخت‌ها را مرتب كند. 🔸زنگ بزند سوپر، رب گوجه فرنگى و ماكارونى سفارش بدهد. ميوه‌ها را بشورد. قبض‌ها را پرداخت كند. به گلدان‌ها آب بدهد. ملحفه‌ها را عوض كند. لباس‌ها را مرتب كند. به ناهار فردا و شام شب فكر كند. جارو بزند و گردگيرى كند. 🔹براى اينكه خانه، خانه باشد يک عالمه قدم‌هاى خاموش از تراس تا آشپزخانه، از آشپزخانه تا اتاق خواب، از اتاق خواب تا دم در بارها و بارها بايد تكرار شود. 🔸تازه آن موقع مى‌شود نشست و خيره شد به خانه‌اى كه آرام و در صلح به نظر مى‌رسد. 🔹انگار نه انگار كه براى رسيدن به اين ثبات و سكون، كسى ساعت‌ها راه رفته و به هيچ جا نرسيده. 🔸آرامش و ثبات جايزه كسى است كه راه می‌رود. 🔹بقيه اما فكر مى‌کنند خانه خود به خود اداره می‌شود. فكر می‌كنند داشتن غذايى آماده روى ميز و يخچال و فريزرى پر، طبيعى و عادى است تا وقتى كه خود خانه‌اى داشته باشند و بفهمند كه معجزه‌اى اتفاق نمی‌افتد مگر با راه رفتن. 🔸آرام... ممتد و بى پايان، از اين طرف به آن طرف و براى ساعت‌هاى متمادى. اين همه راه رفتن فقط براى اينكه خانه همين سكون را حفظ كند. اين همه راه رفتن، فقط براى حفظ يک سكون. 🔹یک نفر باید عاشقانه در خانه راه برود وگرنه راه رفتن از هر کسی بر می‌آید... ❤️قدردان این قدم‌ها باشیم❤️ ی جذاب را اینجا دنبال بفرمایید👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3172335659C7dc453acb8