قرآن ترجمه المیزان
سوره 11
سوره مبارکه هود
صفحه 226
وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38)
و [نوح] به ساختن کشتى مى پردازد و هرگاه گروهى از قومش بر او گذر مى کردند او را مسخره مى کردند; (او) مى گفت: <اگر ما را به تمسخر مى گيريد ، بى گمان ما [نيز ]شما را مسخره خواهيم کرد ، همان گونه که شما مسخره مى کنيد>. (38)
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ (39)
پس به زودى خواهيد دانست: کيست که بيايدش عذابى که خوارش کند و فرود آيد بر او عذابى جاودانه. (39)
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ (40)
تا آن گاه که فرمان ما فرا رسيد و تنور فوران کرد; گفتيم: <حمل کن در آن يک جفت دوتايى از همه [حيوانها] و [نيز ]خانواده ات را جز کسى که پيشتر آن سخن (حکم غرق شدن) عليه او رفته است و [نيز] کسانى که ايمان آوردند> و جز اندکى ايمان نياوردند و همراهى او نکردند. (40)
۞ وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (41)
و [نوح] گفت: <در آن سوار شويد که حرکت کردنش و لنگر انداختنش تنها با نام خداوند است. بى هيچ ترديد پروردگارم آمرزنده و مهربان است>. (41)
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ (42)
و آن [کشتى] ايشان را در ميان موجهايى بسان کوهها مى برد و نوح ، پسرش را که در کنارى بود ندا در داد که: <اى پسرک من! سوار شو و همراه ما باش و با کافران مباش>. (42)
قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَنْ رَحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43)
گفت: <به زودى به کوهى که مرا از اين آب نگاه دارد ، مأوى مى گيرم [نوح ]گفت: <امروز هيچ نگهدارنده اى در برابر فرمان خدا نيست ، مگر کسى که رحم کرده است [واوهمان خداوند است]> و موج ميان آن دو حايل شد. پس [او] از غرق شدگان گرديد. (43)
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (44)
و گفته شد: <اى زمين! آبت را فرو بر و اى آسمان! باز ايست> و آب کاستى يافت و کار پايان داده شد و آن [کشتى ]بر کوه جودى قرار گرفت و گفته شد: <[از رحمت خدا ]دور باشند مردم ستمگر!> (44)
وَنَادَىٰ نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنْتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (45)
نوح ، پروردگارش را ندا کرد. [او ]گفت: <پروردگارا! همانا پسرم از خانواده من است و بى ترديد وعده تو راست است و تو بهترين داورانى>. (45)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
#منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف
#تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_
@Montazranmahdi_313