قرآن ترجمه المیزان سوره 17 سوره مبارکه الاسراء صفحه ۲۸۸ وَمَا مَنَعَنَا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَنْ كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59) و [هيچ چيزى] ما را از فرستادن معجزات [درخواستى آنان] باز نداشت مگر اين که گذشتگان، آنها را تکذيب کردند[و هلاک شدند]، و به ثمود[قوم صالح ]ماده شتر[در خواستى آنان را] ـ که [معجزه اى] روشنگر بود ـ داديم; پس به آن ستم کردند[و آن را کشتند]و معجزات[درخواستى] را جز براى بيم دادن[مردم ]نمى فرستيم. (59) وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60) و[ياد کن]هنگامى را که به تو گفتيم: همانا پروردگارت به مردم احاطه دارد. و آن رؤيايى را که به تو نمايانديم و [نيز]آن درخت نفرين شده در قرآن را جز براى آزمايش مردم قرار نداديم. و آنان را مى ترسانيم، ولى جز به طغيان بزرگ آنها نمى افزايد. (60) وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61) و [ياد کن]هنگامى را که به فرشتگان گفتيم: براى آدم سجده کنيد، پس [همه ]سجده کردند مگر ابليس [که] گفت: آيا براى کسى سجده کنم که او را از گِل آفريده اى؟! (61) قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62) [ابليس] گفت: به من خبر ده، اين موجودى که بر من برترى دادى [ براى چه بود؟]اگر تا روز قيامت مهلتم دهى، فرزندانش را - جز اندکى - افسار مى زنم [و به دنبال خود مى کشانم]. (62) قَالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا (63) [خدا] گفت: برو [دور شو] هر کس از آنان از تو پيروى کند، حتماً حهنّم کيفر شما خواهد بود کيفرى تمام. (63) وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِمْ بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64) و هر کس از آنان را توانستى با آوازت از جاى بکَن و سواره نظام و پياده نظامت را بر ضدّشان بسيج کن و با آنان در اموال و اولاد شريک شو و به ايشان وعده بده; و شيطان جز از روى فريب به آنان وعده نمى دهد. (64) إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65) [ولى بدان که] قطعاً هيچ گونه تسلّطى بر بندگان [خالص] من ندارى و کافى است که پروردگارت نگهبان [آنان] باشد. (65) رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66) پروردگار شما کسى است که کشتى ها را در دريا براى شما روان مى سازد تا از فضل او با تلاش [خود] طلب [معيشت] کنيد که او نسبت به شما رحيم است. (66) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 #منتظران_حضرت_مهدی_عجل_الله_تعالی_فرج_الشریف #تک_تک_اعمالمون_به_نیت_سلامتی_و_ظهور_امام_زمانمون_ @Montazranmahdi_313