قرآن ترجمه المیزان سوره 18 سوره مبارکه الكهف صفحه 294 مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ ۚ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ ۚ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا (5) نه آنان به اين [ادعا] علمى دارند و نه پدرانشان، چه بزرگ است سخنى که از دهانشان بيرون مى آيد! و جز دروغ نمى گويند. (5) فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَىٰ آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (6) بيم آن مى رود که اگر به اين حديث (قرآن) ايمان نياورند، تو در پى آنان از تأسّف خود را هلاک کنى. (6) إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (7) همانا ما آنچه را بر روى زمين است زينت آن قرار داديم تا آنان را بيازماييم که کدامشان نيکوکارترند. (7) وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا (8) و بى ترديد ما آنچه را بر روى آن است [سرانجام] زمينى بى گياه خواهيم کرد. (8) أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا (9) آيا گمان کردى که اصحاب کهف و رقيم (لوحه نوشته) از نشانه هاى شگفت انگيز [قدرت] ما بودند؟ (9) إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا (10) آن گاه که آن جوانان در آن غار جاى گرفتند و گفتند: پروردگارا! از نزد خود رحمتى به ما ارزانى دار و براى ما در کارمان [وسيله] هدايتى فراهم ساز. (10) فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا (11) پس چندين سال در آن غار بر گوش هايشان [پرده] زديم [و به خوابشان برديم]. (11) ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَىٰ لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا (12) سپس آنان را [از خواب] برانگيختيم تا معلوم کنيم کدام يک از آن دو گروه مدّت درنگشان را بهتر به شمار مى آورند. (12) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى (13) ما داستانشان را به درستى براى تو بازگو مى کنيم: همانا آنان جوانمردانى بودند که به پروردگارشان ايمان آوردند و بر هدايتشان افزوديم. (13) وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَٰهًا ۖ لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا (14) و دل هايشان را محکم کرديم آن گاه که قيام کردند و گفتند: پروردگار ما خداوند آسمان ها و زمين است، هرگز جز او معبودى را نمى خوانيم که اگر بخوانيم قطعاً سخنى به گزاف گفته ايم. (14) هَٰؤُلَاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً ۖ لَوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِمْ بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ ۖ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (15) اينان قوم ما هستند که غير از او معبودهايى گرفتند! چرا بر [حقانيت] آنها دليلى روشن نمى آورند؟ پس [اکنون که دليلى نمى آورند] کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ ببندد؟ (15) 🕊👇 @Montazranmahdi_313