قرآن ترجمه المیزان سوره 43 سوره مبارکه الزخرف صفحه 492 وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ (34) و براى خانه هايشان درهاى متعدد و تخت هايى که بر آنها تکيه کنند [قرار مى داديم]. (34) وَزُخْرُفًا ۚ وَإِنْ كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35) و هرگونه زينتى [براى آنان فراهم مى کرديم ]و اين همه نيست مگر کالاى زندگى دنيا; و آخرت نزد پروردگارت مختصّ به تقواپيشگان است. (35) وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36) و هر کس از ياد خداى رحمان اعراض کند، براى او شيطانى قرار مى دهيم که همدم او خواهد بود. (36) وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) و همانا اين شيطان ها آنان را از راه منحرف مى کنند، در حالى که آنها مى پندارند که هدايت يافته اند. (37) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) تا آن گاه که به پيشگاه ما مى آيد [به شيطان همدم خود] مى گويد: اى کاش ميان من و تو فاصله شرق و غرب بود که چه بد همدمى هستى! (38) وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (39) و امروز [آرزوى دورى از شياطين] هرگز سودتان ندهد; زيرا چون ظلم کرده ايد [با شياطين ]در عذاب شريکيد. (39) أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (40) پس آيا تو مى توانى [حقّ را] به کَران بشنوانى يا کوران و کسانى را که در گمراهى نمايانى هستند هدايت کنى؟! (40) فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ (41) پس اگر تو را [از اين جهان] ببريم حتماً از آنان انتقام خواهيم گرفت. (41) أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ (42) يا آنچه را بدان تهديدشان کرده ايم به تو نشان مى دهيم; زيرا ما بر [نابودى] آنان مقتدريم. (42) فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (43) پس به آنچه به تو وحى مى شود، تمسّک کن که بى شک تو بر راهى راست قرار دارى. (43) وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44) و به راستى اين وحى براى تو و قوم تو تذکارى است و به زودى از آن بازخواست مى شويد. (44) وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ (45) و از آن رسولان ما ـ که پيش از تو فرستاديم ـ بپرس که آيا غير از خداى رحمان معبودهايى قرار داده ايم که پرستش شوند؟ (45) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46) و همانا موسى را با معجزات خود به سوى فرعون و اشراف قوم او فرستاديم پس گفت: به يقين من فرستاده خداوندگار جهانيانم. (46) فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِآيَاتِنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَضْحَكُونَ (47) پس آن گاه که با معجزات ما نزدشان آمد، همان دم به آن [معجزات] خنديدند. (47) 🕊👇 @Montazranmahdi_313