قرآن ترجمه المیزان سوره 51 سوره مبارکه الذاريات صفحه 522 ۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31) [ابراهيم] گفت: پس اى فرستادگان! کار مهمّ شما چيست؟ (31) قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (32) گفتند: همانا ما به سوى قومى مجرم فرستاده شده ايم. (32) لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (33) تا [براى هلاکتشان] سنگ هايى از گِل بر آنان فروفرستيم، (33) مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34) که نزد پروردگارت براى [نابودى] مسرفان علامت گذارى شده است. (34) فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35) پس کسانى از مؤمنان را که در آن [سرزمين] بودند، بيرون برديم. (35) فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (36) پس غير از يک خانه از اهل تسليم در آن نيافتيم. (36) وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37) و در آن [سرزمين] براى آنان که از عذاب دردآور مى ترسند، نشانه اى [براى عبرت] بر جاى گذاشتيم. (37) وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38) و در [داستان] موسى [نيز نشانه اى بر جاى گذاشتيم] آن گاه که او را با دليلى روشن به سوى فرعون فرستاديم. (38) فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39) پس با نيرويش روى برتافت و گفت: [او] ساحر يا ديوانه است. (39) فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40) پس او و سپاهيانش را گرفتيم و آنان را در دريا، افکنديم، در حالى که او سزاوار ملامت بود. (40) وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41) و در قوم عاد [نيز نشانه اى برجاى گذاشتيم] آن گاه که آن باد عقيم را بر آنان فرستاديم. (41) مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42) هيچ چيزى را که بر آن مىوزيد بر جاى نمى گذاشت، مگر اين که آن را مانند استخوان پوسيده و نرم مى کرد. (42) وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43) و در قوم ثمود [نيز نشانه اى برجاى گذاشتيم] آن گاه که به آنان گفته شد: [از زندگى] تا زمانى اندک بهره بگيريد. (43) فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (44) پس از فرمان پروردگارشان سرپيچى کردند، در نتيجه صاعقه آنان را فراگرفت در حالى که نظاره مى کردند. (44) فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (45) پس نه توان برخاستن داشتند و نه مى توانستند از کسى يارى بطلبند. (45) وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46) و قوم نوح را پيش تر [هلاک کرديم] زيرا آنان مردمى فاسق بودند. (46) وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47) و آسمان را با قدرتى [وصف ناپذير] بنا کرديم و همانا ما قدرتمنديم. (47) وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48) و زمين را گسترديم و چه خوب گستراننده و آماده کننده اى هستيم. (48) وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49) و از هر چيز زنده اى دو زوج [نر و ماده] آفريديم، باشد که شما متذکّر شويد. (49) فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) پس به سوى خدا بگريزيد، همانا من از سوى او بر شما اخطار کننده اى آشکارم. (50) وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (51) و با خدا معبودى ديگر قرار ندهيد، همانا من از سوى او براى شما اخطار کننده اى آشکارم. (51) 🕊👇 @Montazranmahdi_313