#خادمان_قرآن مهدی آذر یزدی در سال 1301 در شهر خرمشاه یزد دیده به جهان گشود. قرآن را در چهار سالگی نزد مادر بزرگش آموخت، مقداری خواندن و نوشتن نیز نزد پدرش فراگرفت. وقتی به سن مدرسه رسید پدرش او را به مدرسه نگذاشت و معتقد بود که مدرسه‌های دولتی آن‌ روز، اخلاق را فاسد می‌کند و ناگزیر تا 15 سالگی همراه پدر در صحرا و باغ‌های اربابی کار می‌کد. در پانزده سالگی به اصرار مادرش تا یکی دو سال به شاگرد بنایی گماشته شد تا حشرونشری با مردم داشته‌ باشد. یک سالی را نیز به جوراب‌بافی گذراند. مدتی را نیز در یک کتاب ‌فروشی کار می‌کرد و آنجا بود که دریافت چقدر دانستنی‌ها در کتاب وجود دارد و وی از آن‌ها بی‌خبر است. وقتی نوجوانان محصل را می‌دید که کتاب می‌خریدند و از او بیشتر می‌دانستند، حسرت درس و مدرسه در ذهن وی شعله‌ور می‌شد و به همین خاطر بود به کتاب خواندن پناه برد شاید بتواند قدری از این محرومیت‌ها را جبران کند. عشق کتاب در دل وی ریشه کرده بود تا امروز که در 83 سالگی به سر می‌برد، تنها لذتی که می‌شناسد کتاب خواندن است. در جوانی به تهران رفت و در آنجا پنجاه سال در کتاب‌فروشی‌ها و چاپخانه‌ها به کار گمارده شد و به ویژه در این دوران در چاپخانة علمی (حاج محمدعلی) برای نمونه‌خوانی و غلط‌گیری انتخاب شد و همزمان با آن در چندین مؤسسه دیگر از جمله چاپخانه بنگاه ترجمه و نشر کتاب، روزنامه آشفته و ورزنامه اطلاعات کار می‌کرد. 📚برخی از تألیفات مهدی آذر یزدی عبارتند از: 1. قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب در 8 جلد (چاپ امیرکبیر) 2. قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن، در ده دفتر (چاپ امیر اشرفی) و... 📜@MosHaf_et