مشاوران تنهامسیرآرامش
پسرم ۱۲ سالشه ولی ازبچگی با اینکه خیلی بهش توجه میشد و استعدادهای خوبی هم داره درچند زمینه اما همیشه دچار خود کم بینی هست اصلا خوبی های خودش رو نمیبینه تاحدی که این قضیه باعث شده اعتمادبه نفسش پایین بیاد و وقتی دست به کاری میزنه اراده ی ضعیفی برای پشتکار داره 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 خانم پاسخگوی سوال هستند👇 سن دوازده سالگی، سن پیش نوجوانی محسوب می شود و سن بسیار حساسی است، فرزند کودک محسوب نمی شود ولی گاهی رفتار دارد و گاه رفتار دارد در حالی که بزرگسال محسوب نمی شود. 👈برای عبور از تلاطم های این سن باید: 🗣در برابر رفتارهای خودمحورانه و کج خلقی مدارا کنید و وجودش را به رسمیت بشناسید، اجازه بدهید ، مانند بزرگسال شخصیت بدهید و احترام بگذارید، 👦اجازه بدهید برخی از مسئولیت ها را در منزل به عهده بگیرد و مورد تایید قرار بگیرد. 🔺 خوبی هایش را برجسته و در خانواده مطرح و سپاسگزاری کنید. 🔺 به وجودش افتخار کنید 🔺دوره دوم تربیت فرزند از۷تا ۱۴ سالگی دوره آموزش ادب و نظم به فرزند است، پس در کمال ادب و احترام را عملی آموزش دهید. 🔺اجازه دهید ورزش های مورد علاقه اش را انجام دهد . 🔺با هم سالانش ارتباط بگیرد، با خانواده دوستان و همسالانش آشنا شوید و در جمع دوستانش فرزندتان را بزرگ بدارید و شخصیت بدهید. 🔺پدر در رابطه با فرزندتان حضور پررنگ داشته باشد . ساعاتی را باهم وقت بگذرانند 🔺نقاط ضعف فرزندتان را صراحتا مطرح نکنید، شکست های احتمالی اش را کوچک و جزئی از قوانین طبیعت و راهی برای رسیدن به موفقیت بدانید. 🔺مطالعه کتاب داستانهایی با محتوای زندگی نامه قهرمانهای علمی، دینی، تاریخی،... تاثیر بسیار خوبی دارد. ♦️توصیه می کنم حتما به لحاظ مزاجی به متخصص طب سنتی مراجعه کنید . تا حدی تنبلی، سربه هوایی، انزوا، جلب توجه... در این سن طبیعی است و بیشتر از حد، می تواند معلول غلبه های مزاجی باشد که با تغییر در روند تغذیه، خواب، ... برطرف خواهد شد. و نکته مهم👈 هرگز فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید. توقع تان را کنید، هر تیپ شخصیت با هر نوع مزاج و طبع ، خصوصیات برجسته خاص خود را دارد. تفاوت ها، ضعف و قوت ها، زندگی و دنیای مارا زیباتر می کند .♥️ در پناه امن الهی شاد و پیروز باشید.😊 @MoshaverTM 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
4.1هزار مشاهده