صرفا جهت اطلاع 🔸 در زمان بنی امیه و بنی عباس، خوانندگی(غناء) و‌ موسیقی در جامعه مسلمین به شدت رواج داشت. 🔸 با این وجود، آیا می دانستید که در منابع معتبر شیعه، درباره هیچ یک از ائمه(ع)، همسرانشان، فرزندانشان و حتی کنیزانشان (ع) نقل نشده که در مجلس موسیقی یا غناء حاضر شده باشند، یا مثلا آوازه خوانی خریده باشند یا از غناء و آوازه خوانی یا موسیقی و آلات موسیقی تعریف و تمجید کرده باشند!؟ 🔸 بنده هر چه جستجو کردم، موردی پیدا نکردم جز یک‌ مورد آن هم در مورد جعفر کذاب!! که به عنوان مذمت در مورد او نقل شده که اهل تار زدن بوده است. (کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، باب43، ح25، ص475) 🔸 به نظر شما آیا اگر موسیقی(ولو از نوع حلالش) چیز خوبی بود، نباید فقط یک مورد _ دقت کنید فقط یک مورد _ مدحی معتبر در موردش می بود یا گزارشی وجود می داشت که مثلا یکی از بستگان ائمه(ع) (و نه حتی خودشان) اهل موسیقی یا گوش دادن به آن بوده اند!؟ ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐